Dom dla ptaków to studencki projekt domu jednorodzinnego Diany Żurek opracowany pod kierunkiem Zbigniewa Kęska na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Inspiracją do stworzenia zlokalizowanego w nieczynnym krakowskim kamieniołomie „domu dla ptaków” było naturalne środowisko tych zwierząt, a przede wszystkim ich domy – drzewa.
Projekt studencki: Dom dla ptaków
Autor: Diana Żurek
Prowadzący: dr inż. arch. Zbigniew Kęsek
Uczelnia: Politechnika Krakowska
Dom dla ptaków
Dom dla ptaków to studencki projekt domu jednorodzinnego, który wtapia się w otoczenie, jednocześnie uwidaczniając nową formę.
Obiekt został zlokalizowany w nieczynnym, krakowskim kamieniołomie, co dało mieszkańcom naturalną, prywatną przestrzeń w centrum silnie zurbanizowanego miasta. Najbliższe otoczenie stworzone z elementów przyrodniczych zdaje się korespondować z nowoczesnym obiektem. W szerszym promieniu znajdują się osiedla mieszkaniowe, przestrzenie biurowe czy lokalne stawy, co zapewnia codzienny spokój mieszkańcom, jednocześnie pozwalając im na łatwy i szybki dostęp do życia społecznego.
Inspiracją do stworzenia „domu dla ptaków” było naturalne środowisko tych zwierząt, a przede wszystkim ich domy – drzewa. Sam dom swoją formą odnosi się do japońskiej kultury i związanego z nią drzewa bonsai, którego korzenie wbijają się w twardy grunt skały. Dom został przyczepiony do zbocza skarpy, stając się jej przedłużeniem. Efekt ten potęguje organiczny dach, który niczym spadający liść, lekko opada na skarpę, by wtopić się w jej szczeliny.
Część południowa oraz wschodnia zostały maksymalnie przeszklone, aby stworzyć kadr na krajobraz i wpuścić do wnętrza jak największą ilość dziennego światła. Ten sam cel ma świetlik dachowy, umieszczony w centralnym części domu, przez który, jak przez korony drzew, promienie dostają się do środka.
Dom powstał w oparciu o bryłę zbliżoną proporcjami do kwadratu, poprzez podział na moduły. Wydzielone zostały trzy piętra, o niestandardowym położeniu ogrodu, który znajduję się w najniższej części budynku, do którego można się dostać ze strefy dziennej, która zajmuje piętro -1. Strefa nocna mieści się na parterze. Wnętrze podzielono na wyżej wspomniane moduły, imitujące dziuple dla ptaków, w których rozmieszczone zostały zamknięte sypialnie oraz otwarte przestrzenie wspólne. Serce domu to centralnie ułożona klatka schodowa. Wertykalnie wiążące wszystkie kondygnacje budynku, jednocześnie oddzielając funkcje domu.
Dom zaprojektowany jest tak, by dawać maksymalne poczucie lekkości, a wręcz unoszenia się nad ziemią. Nieregularne podziały w oknach nadają mu niematerialności, dodatkowy żelbetowy dach integruje ze sobą część mieszkalną z garażem. Zastosowano tam dwie warstwy żelbetu, pierwszą konstrukcyjną, druga natomiast, to warstwa wykończeniowa znacznie cieńsza i delikatnie wysunięta poza lico ścian zewnętrznych, dzięki czemu dach wydaje się być niezwykle cienki i delikatny.
Opis autorski: Diana Żurek
