Projekt irańskich architektów z USE Studio miał na celu stworzenie przestrzeni, którą mieszkańcy będą codziennie eksplorować i doświadczać nie tylko w kontekście architektury samej w sobie, ale także jako części codziennego życia i tożsamości, która wykracza poza fizyczną lokalizację i odzwierciedla relacje z samym sobą, innymi oraz otaczającym światem. Zlokalizowany w historycznym otoczeniu dom jest wypełniony światłem, z przenikającymi się subtelnie klimatycznymi przestrzeniami, które nawiązują do architektury regionu.
House No.10 Jolfa
Projekt: USE Studio
Główni architekci: Mohammad Arab, Mina Moeineddini, Elaheh Hajdaei
Powierzchnia: 400m²
Lokalizacja: Isfahan, Iran
Zdjęcia: Mohammad Soroosh Jooshesh
House No.10 Jolfa
Pojęcie „domu” w Iranie i na świecie przeszło znaczące zmiany w ciągu ostatnich kilku dekad, ale można powiedzieć, że punktem zwrotnym tych zmian był okres lat 50. Wówczas, z powodu wzrostu ludności miejskiej z jednej strony i wzrostu dochodów z ropy naftowej oraz błędnej polityki kolejnych rządów z drugiej strony, „dom” stał się dochodowym towarem dla produkcji kapitału. Ten trend stał się popularny za rządów w latach 70., a „dom” i mieszkania stały się najważniejszą formą inwestycji w Iranie. Jednak dla nas, w procesie projektowania „Domu numer 10 Jolfa”, istnieje możliwość poszukiwania głębszego współczesnego znaczenia „domu”. Dlatego ten projekt ma na celu efektywną interakcję z kontekstem oraz stworzenie bezpiecznego i spokojnego miejsca, które może przywrócić trochę utraconego spokoju swoim mieszkańcom. Teraz pytanie brzmi, czy odzyskanie współczesnego znaczenia „domu” w odpowiedzi na obecne warunki może zapewnić lepszą przestrzeń do życia w tym trudnym kontekście? – mówią autorzy projektu z pracowni USE Studio.
„Dom numer 10” znajduje się w dzielnicy Jolfa, obok katedry Vank, szczególnego miejsca z ponad 400-letnią historią. Katedra, kościół Maryi, Plac Jolfa i historyczne domy wciąż stoją jako namacalne dowody architektury i sposobu życia dawnych ludzi.
Obecnie Ormianie nie stanowią większości mieszkańców dzielnicy, ponieważ znaczna część z nich wyemigrowała w ostatnich dziesięcioleciach, a z drugiej strony, ze względu na lokalizację i potencjał turystyczny okolicy, wiele przestrzeni zostało przekształconych w kawiarnie i restauracje, co sprawiło, że dzielnica stała się miejscem dla mieszkańców i turystów na spędzanie czasu wolnego. W trakcie tego procesu „dom” i stałe miejsce zamieszkania, które dawniej istniały na co dzień w tym właśnie miejscu, zostały zredukowane, a miejsca komercyjne i turystyczne zdominowały pozostałe funkcje. Chociaż tworzenie przestrzeni publicznych i infrastruktury turystycznej ma wiele pozytywnych aspektów dla miasta, ten trend, jeśli będzie kontynuowany bez planowania i uwzględniania wszystkich aspektów, będzie miał negatywne konsekwencje. Jedną z najważniejszych może być utrata „warstwy społecznej” poprzez usunięcie stałych mieszkańców i ich codziennego życia z tego kontekstu.
Teraz pytanie brzmi, jak „dom” i kwestia zamieszkania, jako najważniejsze składniki miasta, mogą być skuteczne w fizycznych, społecznych i kulturowych zmianach otaczającego kontekstu? – zastanawiają się architekci.
Projekt irańskich architektów z USE Studio stara się na nowo zdefiniować współczesne znaczenie domu. Przestrzeń mieszkalna jest kluczowym elementem fizycznych, społecznych i kulturowych przemian otaczającego świata. Architektura domu, we współczesnym stylu nawiązuje do okolicznej zabudowy. Wejście do budynku to subtelne wycięcie w monolitycznej, masywnej skorupie, prawie pozbawionej otworów. Murowane ściany i podłogi z cegły odzwierciedlają materialny kontekst architektury regionu. Układ funkcjonalny wewnątrz to sekwencja starannie zaplanowanych, przenikający się przestrzeni budujących więzy rodzinne z charakterystycznym dziedzińcem i małym ogrodem wewnątrz. Jednym z ważniejszym aspektów całego projektu było światło, które przenika do wnętrz i krąży po domu w ciągu całego dnia zalewając swoim blaskiem kolejne pomieszczenia.
