Kontynuując nasze zestawienia inspirujących domów z całego świata, prezentujemy drugą część, w której pokażemy Wam niezwykłe wille, rezydencje i budynki mieszkalne z najróżniejszych regionów naszej planety. Architektura na świecie to nie tylko aktualne trendy. Wpływ na charakter projektowanych przestrzeni mają także lokalne uwarunkowania – klimat, kontekst kulturowy, niekiedy miejscowe tradycje i sposób życia mieszkańców charakterystyczny dla danego miejsca. Wszystkie te aspekty współcześni architekci łączą z nowoczesnym stylem i technologiami. Zachęcamy do inspirującej lektury!
Minimalistyczny dom na klifie nad Morzem Śródziemnym
HOUSE ON CLIFFSIDE
Pracownia: Fran Silvestre Arquitectos
Lokalizacja: Calp, Hiszpania
Aranżacja wnętrz: Alfaro Hofmann
Zdjęcia: Diego Opazo
House on Cliffside to minimalistyczny dom zlokalizowany na wysokim klifie położonym u wybrzeża Morza Śródziemnego w turystycznej, hiszpańskiej miejscowości. Zaprojektowana przez architektów z pracowni Fran Silvestre Arquitectos monolityczna bryła budynku została wkomponowana w skałę tak, aby umożliwić podziwianie krajobrazu z każdego miejsca wewnątrz domu.
Willa zaprojektowana przez hiszpańskich architektów to nowoczesna, biała forma położona w malowniczym krajobrazie w miejscowości Calp w Walencji, hiszpańskiej prowincji w środkowo-wschodniej części kraju. Architekci swoim projektem pokazują fascynację przekraczaniem możliwości architektury i konstrukcji w celu „budowania niezwykłych domów w powietrzu” i „chodzenia niemalże po wodzie”.
Podczas gdy kształt domu jest złożony, ze względu na ekstremalną topografię działki, jego stylizacja jest dość prosta. Wszystkie powierzchnie wewnętrzne i zewnętrzne wykończone są tym samym materiałem. Ściany budynku są czyste i białe – pokryte stiukiem wapiennym, który tworzy gładką i elegancką powłokę. Wszystkie materiały, z których wykonano ściany i chodniki oraz żwir na dachu budynku zachowują ten sam kolor, respektując tradycyjną architekturę okolicy i podkreślając jej jedność z koncepcją domu. Jedynym wyjątkiem od tej reguły są sięgające od podłogi do sufitu duże, panoramiczne okna, które zapewniają widok na niezwykły krajobraz. Nawet okna kuchenne, znajdujące się na tyle budynku, skierowane są na skalisty klif i umożliwiają dokładne przyjrzenie się niezwykłej, naturalnej teksturze skały.
Program funkcjonalny domu zaplanowany został na kilku poziomach, ale zasadnicza część dzienna domu znajduje się jedynie na najwyższym piętrze – mieści kuchnię, salon, sypialnie oraz łazienki. Na niższych kondygnacjach znajdują się natomiast taras z odkrytym basenem oraz pomieszczenia pomocnicze. Wszystkie poziomy są połączone windą oraz schodami, których efektowny zarys widać na jednej ze ścian.
Ze względu na ekstremalne położenie topograficzne i różnicę wysokości na działce, aby zamieścić część mieszkalną domu na jednym tylko poziomie, zastosowano trójwymiarową konstrukcję z płyt żelbetowych dostosowujących się do topografii działki, minimalizując tym samym roboty ziemne. Dzięki przyjętej strukturze konstrukcji możliwe było uzyskanie imponującego, wspornikowego wysunięcia bryły, która efektownie zawieszona rozciąga się nad urwiskiem.
Zobacz więcej: Minimalistyczny dom na klifie nad Morzem Śródziemnym
Skalna półka w chmurach – indyjski dom z błota i odpadów
The Ledge
Pracownia: Wallmakers
Lokalizacja projektu: Peeremedu, Indie
Fotografia: Syam Sreesylam
Wallmakers to pracownia architektoniczna z siedzibą w Indiach. Prowadzone przez Vinu Daniela studio poświęciło się opracowaniu nowych materiałów budowlanych wykorzystujących błoto i odpady do tworzenia struktur, które są zarówno funkcjonalne, jak i atrakcyjne wizualnie. Idea domu „The Ledge”, którego tytuł właściwie oznacza „półkę”, odnosi się bezpośrednio do tworzenia przestrzeni życiowej, która daje to, co najlepsze z otoczenia – życia wewnątrz góry, na tajemniczej półce skalnej wysoko w chmurach.
Usytuowana na skraju góry „The Ledge” to rezydencja zbudowana w wiosce Peeremedu w południowo-zachodnich Indiach na Wybrzeżu Malabarskim. Zaprojektowana została na podstawie sekwencji snów projektanta. Instynkt, który prowadzi niektórych do chodzenia po krawędzi urwiska albo dziecięce pragnienie skoku ze szczytu w przepaść, można przypisać ludzkiemu pragnieniu pójścia naprzód, w chmury – nawet kiedy grunt pod nogami się kończy – mówi Vinu Daniel, założyciel pracowni Wallmakers.
Budynek został zaprojektowany jako odłamek, który wydaje się wystawać i wyrywać ze zbocza wzwyż, niczym przedłużenie góry, na której się znajduje. Zakamuflowany w naturalnym krajobrazie dach i ściany zewnętrzne wykonano z poddanych obróbce słupów z rzewni, które są bardzo licznymi i szybko rosnącymi drzewami w tej części Indii. Jego drewno jest zazwyczaj uważane za odpady i wykorzystywane jedynie do budowy rusztowań i ogrodzeń. Tutaj kompozytowy dach z rzewni o dużej rozpiętości jest dodatkowo podtrzymywany pomiędzy drzewami zasadzonymi na początku budowy w przestrzeni centralnego dziedzińca domu.
Shuttered Derbis Wall to innowacyjna technika budowlana, która została w całości wynaleziona i opatentowana przez architektów z Wallmakers. Polega na budowaniu ścian z mieszanki cementu, gleby i materiałów odpadowych – gdzie odpady to wszystko, co zostało wyprodukowane, wykorzystane i nie może pełnić już swojej pierwotnej funkcji. Kamienie odkopane na placu budowy zostały dodane do mieszanki budowlanej i wykorzystane w ułożeniu faktury ściany. Ponieważ dom znajduje się na wzgórzu, większość otworów została zaprojektowana ze szkła, aby zatrzymać ciepło i podziwiać wspaniałe widoki na dolinę. Nietypowa posadzka domu to kolaż zezłomowanych kanałów kablowych i pociętych kawałków drewna, które zostały połączone tworząc podłogę. Słupy z rzewni na dachu są rozmieszczone na różnych poziomach, dzięki czemu umożliwiają powiększenie przestrzeni na świeżym powietrzu ze stołami i ławkami.
Ale sedno tego domu wciąż kręci się wokół tworzenia przestrzeni życiowej, która daje to, co najlepsze z obu światów, życia wewnątrz góry i na półce skalnej wysoko w chmurach.
Zobacz więcej: Skalna półka w chmurach – indyjski dom z błota i odpadów
Magiczny dom, który rozpływa się w kolorach nieba
Lazy House
Pracownia: petrjanda/brainwork
Autor: Petr Janda – główny architekt
Lokalizacja: Zlín, Czechy
Fotografia: BoysPlayNice
Dom w Czechach to nie tylko nowoczesna forma. Główna kondygnacja mieszkalna jest wizualnie połączona z niebem poprzez lustrzane i osiatkowane elewacje, które niejako „lewitują” na wtopionej w zbocze podstawie ze stali kortenowskiej. Abstrakcyjna, metalowa obudowa domu zrównoważona jest miękkim, drewnianym wnętrzem, dopełnionym kolorowymi akcentami świetlnymi. Projekt „Lazy House“ czeskiej pracowni petrjanda/brainwork nawiązuje do nazwy dzielnicy mieszkaniowej „Lazy” i do pasywnego, energooszczędnego standardu budynku. Architekci nie chcą jednak odsłaniać idei niezwykłego projektu w całości, dając każdemu odbiorcy przestrzeń do własnej interpretacji.
Budynek znajduje się pozornie poza kontekstem urbanistycznym i jego zasadami kompozycyjnymi, jednak percepcja czeskiego miasta Zlín jest obecna w każdym aspekcie domu i określa kierunek całej koncepcji architektonicznej. Działka jest częścią nowego obszaru miejskiego, powstałego w wyniku przebudowy dawnych ogrodów działkowych, połączonego z istniejącą strukturą miejską nową drogą. Specyfiką terenu jest jego odwrotna orientacja, z widokiem na dolinę i miasto w kierunku północnym i lasem ze skarpą od strony południowej.
Dom zaprojektowano jako zwartą bryłę na planie kwadratu, z lekko obróconym układem, gdzie zewnętrzna obudowa budynku podąża za kierunkiem wyznaczonym przez sąsiadujące domy a wnętrze jest zwrócone w stronę doliny. Dolna kondygnacja budynku jest wpuszczona w skarpę, a dopiero nad nią znajduje się główna bryła piętra mieszkalnego. Ten zabieg sprawia, że od strony południa obiekt wygląda jak dom parterowy. Motyw rotacji układu powtarza się w całym budynku – przy wjeździe do garażu, a także w przestrzeni tarasu wciętej w kubaturę budynku.
Wejście do domu z ulicy jest zapewnione przez parter budynku, co umożliwia osobne wejście do apartamentu gościnnego oraz na główną część mieszkalną znajdującą się na pierwszym piętrze. Układ wewnętrzny domu minimalizuje powierzchnię korytarzy na rzecz otwartej przestrzeni życiowej. Podział na strefę wspólną i przestrzenie prywatne poprowadzono od środka założenia na zewnątrz. Wokół centralnie usytuowanej przestrzeni z kuchnią, jadalnią i salonem znajdują się inne pomieszczenia w narożnych częściach na obwodzie domu, tak aby korzystały albo z widoku miasta, albo z kontaktu z ogrodem.
Dom jest transparentny – przepuszcza światło i widok poprzez elewacje północną i południową, natomiast elewacje boczne – wschodnia i zachodnia – chronią prywatność domu przed kontaktem z sąsiadami, zapewniając jednak jego mieszkańcom widok na otoczenie i słońce poprzez okna pokryte strukturą ze stali nierdzewnej i roletami. Jego jedwabiście błyszcząca powierzchnia uzupełnia odbicie szkła i tworzy wrażenie ulotności, które stapia się z niebem.
Zobacz więcej: Lazy House – magiczny dom, który rozpływa się w kolorach nieba
Jaskinia mieszkalna na greckiej wyspie. Niezwykły dom ukryty w skarpie
NCAVED
Projekt architektoniczny: Mold Architects –Iliana Kerestetzi
Zdjęcia: Yiorgis Yerolymbos
Zdjęcia i wideo: Panagiotis Voumvakis
Dom wakacyjny, który został wydrążony w surowym klifie nad malowniczą zatoką na greckiej wyspie to odważny i wielokrotnie nagradzany projekt pracowni Mold Architects. Do podjęcia decyzji o wierceniu w skale projektantów skłoniła chęć otworzenia budynku na niesamowite widoki przy jednoczesnym osłonięciu willi przed silnymi północnymi wiatrami.
NCaved to wakacyjna rezydencja o powierzchni 360 m2, położona na wyspie Serifos, w małej, zacisznej, skalistej zatoczce, która pozornie unosi się tuż nad poziomem morza. Powierzchnia wyspy wynosi 75 km², a zamieszkuje ją tylko 1414 osób. Dzięki połączeniu technik pasywnych i aktywnych udało się zminimalizować zużycie energii i koszty utrzymania domu. Inną kluczową koncepcją podejścia projektantów było wykorzystanie lokalnych materiałów, takich jak kamień wydobyty z działki. Wykorzystano także metal, który jest odniesieniem do bogatej historii górniczej wyspy. Użycie surowców – kamienia, betonu licowego, drewna i stali – potęguje wrażenie życia w naturalnej jamie. Chropowatość materiałów łączy się z elegancją w obróbce detali, tworząc proste ale i ciepłe, delikatne oraz całkowicie związane z naturą otoczenie.
„Ogromny szacunek dla ziemi nie doprowadził nas do projektu nieśmiałego, powielającego się i podlegającego stereotypom; chodziło nam raczej o architekturę, która deklaruje swoją obecność, ale potrafi „przynależeć” do swojego otoczenia.” – opowiada Iliana Kerestetzi, główna projektantka i założycielka pracowni Mold Architects.
Na zboczu architekci zastosowali prostokątną siatkę, aby stworzyć trójwymiarową „szachownicę” brył i pustych przestrzeni, które mieszczą i jednocześnie izolują kwatery mieszkalne. Ta ścisła geometria zostaje przerwana wraz z obrotem ostatniej osi siatki, co zapewnia lepszy widok z pomieszczeń mieszkalnych. Przesunięcie ostatniej osi znacząco intensyfikuje też poczucie perspektywy, dzięki czemu górna część rezydencji zdaje się stapiać z krajobrazem. Wzdłużne ściany z suchego kamienia obrysowują i chronią przestrzenie wewnętrzne i zewnętrzne. Składają się z pionowych granic, które prowadzą wzrok zwiedzającego do linii horyzontu. W przeciwieństwie do mocnych kamiennych ścian, fasady poprzeczne są lekkie – wykonane ze szkła – i mogą otwierać się na całej swojej długości. Front jest całkowicie otwarty na wschód, podczas gdy tylne okna otaczają ogrody wewnętrzne, poprawiając przepływ powietrza i wpuszczając światło do rezydencji.
Oświetlenie i wentylacja z otworami z przodu i z tyłu, użycie kamienia, płaski dach obsadzony roślinnością, odpowiednia izolacja, a także energooszczędne panele szklane nadają NCaved doskonałe właściwości bioklimatyczne.
Zobacz więcej: Jaskinia mieszkalna na greckiej wyspie. Niezwykły dom ukryty w skarpie
Dom Diagonalny w portugalskim Aveiro
Diagonal House
Pracownia: Frari – architecture network
Lokalizacja: Aveiro, Portugalia
Fotograf architektury: Ivo Tavares Studio
Willa „Diagonal House” autorstwa Marii João Fradinho – założycielki pracowni Frari – położona jest na obrzeżach miasta Aveiro w Portugalii. Budynek jest wynikiem konfrontacji z wyzwaniami wąskiej działki, na którą nałożone zostały surowe ograniczenia miejskie. Projekt rozwiązuje problemy formalne, jednocześnie tworząc efektowną, rozczłonkowaną bryłę. Nowoczesną formę wzbogaca gra światła i refleksów na tafli wody basenu, do którego mieszkańcy mogą wskoczyć bezpośrednio z salonu.
Obszar inwestycji i najbliższe sąsiedztwo charakteryzuje się niskim zagęszczeniem z kilkoma już wybudowanymi obiektami na terenie. Formalnie budynek ograniczony jest przez narzucony plan podziału, który wyznacza jego zewnętrzne granice. Zaprojektowany dom nie jest jednorodny, lecz złożony z kilku brył, które tworzą całość.
Na poziomie parteru, w części dziennej, zorganizowane zostały części wspólne takie jak kuchnią z jadalnią, salon i toaleta a także pomieszczenia techniczne; garaż, kotłownia i pralnia. Na poziomie piętra znajdują się przestrzenie prywatne: dwie sypialnie obsługiwane przez wspólny hol z garderobą, gabinet a także apartament z własną szafą i łazienką. Budynek określa cięcie o ukośnym kierunku. Pozwala to na podział kubatury w pionie na dwie części, z fasadami o różnych szerokościach, aby zapewnić pożądany układ funkcjonalny.
Pod względem wykończeń zewnętrznych dom otoczony jest zielenią zagospodarowanych przestrzeni. Jedyny wyjątek stanowi ceramiczny taras na podwórku, który pozwala na przeniesienie jadalni na zewnątrz domu. Przestrzeń osłonięta została pergolą, która gwarantuje odpowiednie zacienienie. Pergola wkomponowana jest jako kontynuacja sąsiedniej bryły – tworzy efekt jej rozczłonkowała aż do momentu stania się minimalistycznymi, stylizowanymi kawałkami, które tworzą konstrukcyjną bramę.
Diagonal House jest wynikiem pragmatycznej gry, w której intencja wewnętrznej i zewnętrznej organizacji przestrzennej nakazana została przez formalną definicję całego zespołu. Jest całkowicie zgodna z wymaganiami inwestora jednocześnie spełniając nałożone na działkę ograniczenia miejskie.
Zobacz więcej: Nowoczesna forma i salon z basenem. Dom Diagonalny w portugalskim Aveiro.
Dom w kształcie wstęgi – niezwykła forma inspirowana tradycyjną architekturą Grecji i krajobrazem
Xerolithi House
Architektura: Sinas Architects, George Sinas,
Lokalizacja: Kalo Ampeli, wyspa Serifos, Cyklady, Grecja
Współpraca: Maria Mamoura,
Projektowanie wnętrz: Olga Ktena, Sinas Architects
Zdjęcia: Yiorgos Kordakis
Stylizacja według: Anestis Michalis
Kiedy myśli się o greckich wyspach i ich tradycyjnej architekturze, pierwsze przychodzą na myśl porozrzucane i ułożone w stosy białe domy o prostych kształtach. Projekt pracowni Sinas Architects kwestionuje ten utarty stereotyp i inspirując się tradycyjnymi elementami architektury greckiej, w tym istniejącymi na terenie murami oporowymi, tworzy budynek o formie wstęgi.
Głównym celem projektu było stworzenie domu, który stapia się ze swoim środowiskiem naturalnym. Otoczenie projektu jest kompozycją stromych, piaszczystych i żwirowych zboczy, ozdobionych porozrzucanymi dzikimi, ciernistymi krzewami i pięknymi, dużymi formacjami skalnymi. Choć najważniejszymi istniejącymi elementami są niskie, kamienne murki oporowe – zwane lokalnie kserolitami – wybudowane dawno temu do celów związanych z uprawą roli. Mury te, zwykle nie wyższe niż metr, rozciągają się na całej powierzchni zbocza. Ich funkcją było formowanie płaskich pasów terenu równoległych do stoku. Dla projektantów właśnie te kserolity stały się iskrą inspiracji.
Głównym celem tego projektu było eksperymentowanie z alternatywnymi formami, na wzór archetypicznej Architektury Cykladzkiej – architektury znajdującej się na wyspach starożytnej Grecji – ale z poszanowaniem wszystkich podstawowych elementów składających się na jej charakter. Architekci zawsze mają na uwadze niesamowitą scenerię, w której projekt będzie pojawiał się jako nowy dodatek.
Pierwszym krokiem było wyobrażenie sobie, że główne fasady domu (przednia i tylna) zostają utworzone niczym „kserolity”. Zaczynają się nisko i stopniowo osiągają wystarczającą wysokość dla domu. Niezależnie od siebie zbliżają się i oddalają od skarpy, tworzą między sobą przestrzenie. Aby to osiągnąć, wszystkie funkcje domu zostały rozmieszczone sekwencyjnie, czyniąc go długim i wąskim. Ściany posiadają pewną lekkość, wydają się być ukształtowane silnymi cykladzkimi wiatrami, niczym „wstążki w powietrzu”. Aby dopełnić podobieństwo do „kserolitu”, dach domu pokryto ziemią i roślinnością imitującą naturalny krajobraz. To sprawiło, że dom jest prawie niewidoczny, zwłaszcza widziany z tyłu i z oddali.
Inną ważną cechą domu jest drewniana pergola, składająca się z grubych i surowych drewnianych belek oraz kolumn z bambusową osłoną – wszystkie pozostawione w swoich naturalnych kolorach. Konstrukcja ta pojawia się również na suficie wewnątrz domu, nawiązując do tradycyjnego sposobu konstruowania dachów. Ta 'pergola’ została zastosowana na całej długości konstrukcji, we wnętrzu oraz na zewnątrz. Belek podtrzymujących tę konstrukcję nie można było ustawić równolegle do siebie, zamiast tego podążają one za zakrzywioną morfologią domu, jak kręgi na długim rdzeniu kręgowym. W rezultacie bambus ułożony został w wzór rybiego szkieletu, tworząc niepowtarzalny wzór o pięknej fakturze. Drzwi i okna są drewniane i proste w kolorze jasno-oliwkowym, a główne ściany zewnętrzne wykonano z kamienia bez zaprawy spoinowej. Obie te decyzje są zgodne z tradycyjnym stylem i techniką.
Zobacz więcej: Dom w kształcie wstęgi – niezwykła forma inspirowana tradycyjną architekturą Grecji i krajobrazem
Niezwykły dom miejski w Wietnamie
CH House
Pracownia: ODDO architects
Lokalizacja: Hanoi, Wietnam
Zdjęcia: Hoang Le photography
W Hanoi, stolicy Wietnamu, pracownia ODDO architects ukończyła budowę domu o szerokości zaledwie 4,2 metra. Rezydencja została zaprojektowana dla trzypokoleniowej rodziny, która pragnęła przestrzeni odpoczynku od zgiełku wielkiego miasta, jednocześnie nie tracąc poczucia tradycyjnego życia rodzinnego. Projekt pięciopiętrowego budynku nawiązuje do tradycyjnych domów Hanoi.
Hanoi ma jeden z najwyższych na świecie współczynników gęstości zaludnienia. Intensywne korki, częste zanieczyszczenie powietrza oraz brak przestrzeni publicznych i zieleni są typowymi problemami miasta. Jednocześnie miasto ma duże znaczenie pod względem zachowania wietnamskiej kultury i starych tradycji.
Prezentowany dom przeznaczony jest dla trzypokoleniowej rodziny, która chciałaby stworzyć harmonijną przestrzeń w zgiełku miasta jednocześnie nie tracąc poczucia tradycyjnego życia rodzinnego. Teren domu to typowa działka dla długich i wąskich domów tubowych: w przypadku Domu CH ma ona 4,2 m szerokości i 35 m długości.
Projekt został zainspirowany starymi, tradycyjnymi domami w Hanoi, które dzięki swoim wewnętrznym dziedzińcom mają przestrzenie pełne naturalnego światła i wentylacji. Projekt ma na celu wnieść powiew tradycyjnego ducha do współczesnego życia, jednocześnie tworząc przestrzenie pełne naturalnego światła z zapewnioną naturalną wentylacją w domu.
Program funkcjonalny domu podzielono na dwie strefy: handlową zajmującą dwa piętra oraz rodzinną zlokalizowaną na pozostałych kondygnacjach. Wspólne przestrzenie obszaru rodzinnego takie jak salon, biblioteka, jadalnia i kuchnia są rozmieszczone na różnych poziomach o różnej wysokości sufitu, aby skomponować ciągłą, otwartą przestrzeń ułatwiającą komunikację między członkami rodziny. Taka konstrukcja sprawia, że przestrzeń jest naprawdę otwarta i daje wrażenie nieoczekiwanej przestronności, pomimo ograniczonej szerokości domu. Dodatkowo, dwie sypialnie dla dzieci znajdują się nad główną częścią wspólną, obok pustych przestrzeni, co umożliwia kontakt z członkami rodziny przebywającymi niżej.
Cicha strefa znajduje się w najgłębszej części domu i obejmuje sypialnie dziadków i rodziców. Istotnym elementem wnętrza są trzy puste przestrzenie oddzielające kubaturę domu, które zapewniają naturalne światło pomieszczeniom zlokalizowanym niżej.
Dom CH to nie tylko dom dla mieszkańców, ale także miejsce, w którym próbuje się stworzyć więź między człowiekiem a naturą, której bardzo często brakuje w Hanoi ze względu na liczne problemy środowiskowe i ograniczoną ilość terenów zielonych.
Zobacz więcej: Jak zabudować działkę o szerokości 4 metrów? Niezwykły dom miejski w Wietnamie
Mały dom w historycznej zabudowie szeregowej na portugalskiej wyspie
Windmill House
Pracownia: BOX arquitectos
Lokalizacja: Ponta Delgada, Azores, Portugalia
Fotografia: Ivo Tavares Studio
Dom szeregowy „Windmill House” znajduje się w centrum położonego na wyspie portugalskiego miasta Ponta Delgada. Przy historycznej, zwartej zabudowie szeregowej, projektantom z pracowni BOX arquitectos udało się zaprojektować dom, którego układ funkcjonalny odpowiada programowi bardzo małego, dwu-kondygnacyjnego domu jednorodzinnego. Z tarasu domu roztacza się widok na tworzące charakterystyczne dla okolicy formy urbanistyczne.
Siatka zabudowy w tej części miejscowości jest bardzo zwarta. Wynika to z zachowania historycznych osi strukturalnych miasta z XVI wieku. Wynikiem takiego stanu rzeczy są niezwykle wąskie ulice miejskie, na których nie ma miejsca nawet na chodniki dla pieszych. Przy przebudowywanym budynku, ulica od strony frontowej ma tylko 4,20 metra szerokości. Działka, na której znajduje się budynek także jest dość wąska i długa. Na tej powierzchni projektantom udało się zaplanować komfortową przestrzeń mieszkalną. Dolna kondygnacja w całości przeznaczona jest na część dzienną, podczas gdy na poddaszu znajdują się dwie małe sypialnie.
Fasada frontowa od strony ulicy, jest odzwierciedleniem dziecięcego, rysunkowego wyobrażenia o tym jak wygląda dom – elewacja ma jedne drzwi i jedno okno. Właściwie fasada ta jest wyłącznie barierą pomiędzy częścią zewnętrzną domu a jego wnętrzem. Nie ma tu projektowego uzasadnienia aby tworzyć pomiędzy nimi relacje. Jedyny związek pomiędzy częściami jest taki, że elewacja stoi im na drodze.
Zobacz więcej: Mały dom w historycznej zabudowie szeregowej na portugalskiej wyspie
Zobacz także:
Zobacz także: Domy na świecie. Zdumiewające przestrzenie, odważne pomysły i oryginalne formy #1
