Adaptacja wieży maszyny wyciągowej Szybu Krystyna na budynek wielofunkcyjny to temat projektu magisterskiego Kingi Klietz wykonany pod kierunkiem Jerzego Stillera na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach.
Warty odnotowania jest fakt, iż obiekt Szybu Krystyna jest wpisany do 7 Cudów Architektury Województwa Śląskiego.
Typ projektu: budynek wielofunkcyjny
Opracowała: Kinga Klietz | Portfolio
Promotor: dr hab. Jerzy Stiller, profesor nadzwyczajny w Pol. Śl
Uczelnia: Wydział Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach na kierunku Architektura Wnętrz
Lokalizacja: Bytom
Data projektu: 2015 / Projekt magisterski
Inwestor: Poszukiwany
Adaptacja wieży maszyny wyciągowej Szybu Krystyna na budynek wielofunkcyjny
Szyb Krystyna to ceglana wieża wyciągowa wybudowana w 1928 roku na potrzeby wydobycia węgla w ramach działalności kopalni KWK Szombierki. Należy do siedmiu cudów architektury województwa śląskiego, a w 2004 roku wieża została wpisana do rejestru zabytków, co uchroniło ją od wyburzenia i dało szansę na nowe życie. Prezentowany tu projekt jest próbą podjęcia ważnego tematu rewaloryzacji tego ikonicznego obiektu.
Wszelkie decyzje projektowe zostały uprzedzone głęboką analizą kontekstu społeczno-gospodarczego. Po weryfikacji wielu współzależnych czynników koncepcja projektowa stała się klarowna: należało połączyć ze sobą funkcje komercyjno-publiczne, tak by zrewaloryzowany budynek przyciągał do siebie jak najszersze grono odbiorców, i który po czasie mógłby przynosić realne korzyści — zarówno inwestycyjne, jak i te w charakterze rozwoju regionalnego.
Choć koncepcja skupia się na 3 z 9 kondygnacji, to przedstawiony został całościowy zarys funkcjonalny obiektu. Również trzon komunikacyjny został zaprojektowany dla całego pionu wieży udowadniając realność podjętej koncepcji.
Parter
Na parterze zostały ulokowane funkcje administracyjno-socjalne (recepcja, biuro kierownika, przestrzeń socjalna) oraz publiczne (hol wejściowy, ogólnodostępna kawiarnia, wystawa stała o historii szybu, toalety). Kluczowym czynnikiem determinującym rozmieszczenie funkcjonalne poszczególnych stref parteru jak i kolejnych kondygnacji było zaprojektowanie trzonu komunikacyjnego. Ze względu na zabytkowy szyb oraz nienaruszalną konstrukcję dynamicznie zmieniającą się w zwężającej się na wyższych kondygnacjach wieży, okazało się, że pion windowy oraz klatka schodowa mogły znaleźć się tylko w jednym miejscu.
Pierwsze piętro
Pierwsze piętro jest w pełni zagospodarowane przez funkcje hotelowe. Znajdują się tu zarówno komfortowe pokoje, jak i bardziej przestrzenne apartamenty. Każde pomieszczenie różni się kształtem, ze względu na konieczność dostosowania się do masywnych elementów konstrukcyjnych budynku, jednak standard pozostaje ten sam. Słupy nie tylko determinują układ pomieszczeń, ale jednocześnie stanowią dominantę estetyczną i zostały w ascetycznych wnętrzach stanowczo wyeksponowane.
Drugie piętro
Na drugim piętrze również większość przestrzeni okupują pokoje i apartamenty, nieco różniące się układem od tych z poniższej kondygnacji, z uwagi na przesuwające się elementy konstrukcyjne. Na tym poziomie zostały zlokalizowane także dedykowane gościom biznesowym sale konferencyjne — duża, mieszcząca 18 osób i mniejsza na 10.
