„Wielorodzinna zabudowa uzupełniająca przy ul.Hożej 1a w Warszawie. Obiekt mieszkalny z galerią sztuki dla młodych twórców oraz kawiarnią w parterze” to inżynierska praca dyplomowa Julii Popiołek, pod kierunkiem dr arch. Ewy Widery na Politechnice Warszawskiej.
Temat: Wielorodzinna zabudowa uzupełniająca przy ul.Hożej 1a w Warszawie. Obiekt mieszkalny z galerią sztuki dla młodych twórców oraz kawiarnią w parterze.
Projektant: inż. Julia Popiołek | mail: julia.popiolek@gmail.com
Promotor: dr arch. Ewa Widera
Uczelnia: Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej.
Kontekst historyczny oraz główne założenia projektu
Działka przy ulicy Hożej 1a to prestiżowe miejsce, które z roku na rok coraz bardziej tętni życiem. Znajdują się tu tak popularne i oblegane domy handlowe jak Mysia 3, Vitkac (ul. Bracka 9) oraz ulica Mokotowska zapełniona ekskluzywnymi butikami w parterach. Wszystkie te czynniki wpływają na kształtowanie się miejsc obleganych przez elity towarzyskie, artystów oraz przedsiębiorców. Okolica zyskuję swoją rangę również dzięki budynkom rządowym znajdującym się w kwartale ograniczonym ulicami: Hożą, Placem Trzech Krzyży, Kruczą i Żurawią. Mieszczą się tam: Ministerstwo Gospodarki, Ministerstwo Skarbu Państwa, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Główny Urząd Geodezji i Kartografii. Wschodnia pierzeja Placu to zabytkowy Instytut Głuchoniemych i Ociemniałych oraz siedziba Banku ING projektu prof. Marka Świerczyńskiego. Nie bez znaczenia pozostaje budynek siedziby Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. Najbardziej charakterystycznym punktem na Placu jest centralnie posadowiony okrągły kościół Świętego Aleksandra. Dodatkowym atutem działki jest widok jaki obserwuje się z wyższych kondygnacji projektowanego budynku. Z okien północnej elewacji rozciaga się obraz wyrastającej z niewysokiej tkanki miejskiej zabudowy wyskościowej ścisłego centrum Warszawy oraz na piękne, nadwiślańskie rejony miasta.
W kwartale zabudowy w którym znajduje się działka przy ulicy Hożej 1a dominuje zabudowa mieszkaniowa: kamienice z usługami zlokalizowanymi w parterach.
Kamienica według projektu architektów Henryka Stifelmana i Stanisława Weissa (Hoża 1 oraz 1A) budowana dla Bronisława Sukierta powstała w latach 1913 – 1914 równocześnie z kamienicą Hożą 1. Pierwotnie obydwa budynki były traktowane jako jedna całość.
W swoim projekcie zdecydowałam się odtworzyć pierwotną funkcję budynku – funkcję mieszkaniową z usługami w parterze.
Podział funkcjonalny
Zwarta bryła budynku w kształcie litery H została podzielona funkcjonalnie. Parter usługowy zawiera dwie funkcje o charakterze kulturotwórczym: kawiarnię oraz galerię sztuki dla młodych twórców. Kawiarnia jest jednokondygnacyjna, natomiast galeria sztuki dzieli się na dwie kondygnacje – dolna zawiera miejsce do spotkań, projekcji filmowych lub wydarzeń kulturalnych. Dzięki dużym przeszkleniom łączy wnętrze z zielonym dziedzińcem. Część górna przeznaczona jest na wystawy stałe lub czasowe. Wyższe kondygnacje budynku stanowią mieszkania jedno oraz dwu-kondygnacyjne. Kształt budynku został zaprojektowany tak, aby trzon komunikacyjny łączył dwie części mieszkaniowe.
Ze względu na prestiżowy charakter lokalizacji w części frontowej parteru postanowiłam zaprojektować kawiarnię i uczynić ją otwartą poprzez przeszklenie ścian od ulicy oraz od wewnętrznego dziedzińca. Nadaje to lekkości oraz zaprasza do odwiedzenia ulokowanej w głębi galerii sztuki. Zlokalizowane funkcje tworzą kulturotwórczy charakter miejsca dając szansę młodym na pokazanie swoich prac w prestiżowym miejscu w centrum Warszawy.
