Tematem konkursu było opracowanie na zielonych terenach dawnego lotniska Rakowice-Czyżyny w Krakowie koncepcji nowej siedziby Małopolskiego Centrum Nauki. Zgodnie z założeniami Inwestora, Centrum Nauki ma odróżniać się od innych instytucji np. prowadzących działania edukacyjne, naukowe czy też muzeów. MCN ma nie tylko edukować, przekazywać informacje o otaczającym nas świecie i rozbudzać zamiłowanie do nauki, ale też powinno inspirować i budować postawę kreatywności wśród odwiedzających je osób.
Małopolskie Centrum Nauki w Krakowie
Projekt: HORIZONE STUDIO Darasz, Kisielewski, Strzeński Sp.J.
Autorzy: Dominik Darasz, Bartłomiej Kisielewski, Robert Strzeński
Współpraca autorska: Krystian Wawer, Michał Boryczko, Maciej Warot
Konsultant architektury krajobrazu: Land Arch Małgorzata Tujko
Powierzchnia netto: ok. 13 700 m2
Powierzchnia funkcji na terenach zielonych: ok. 17 800 m2
Małopolskie Centrum Nauki w Krakowie
Główne decyzje projektowe, które ukształtowały formę i funkcję MCN:
- Z uwagi na kierunek napływu osób i usytuowanie działki na terenach Lotniczego Parku Kulturowego, do budynku będą prowadzić równoważne dojścia zarówno od strony głównej arterii komunikacyjnej, jak i od strony terenów rekreacyjnych i pasa startowego dawnego lotniska,
- W punkcie przecięcia kierunków dojść zaprojektowano dziedziniec główny, jako punkt centralny i miejsce spotkań,
- Trzy przeszklone atria stanowią punkty węzłowe głównych stref funkcjonalnych MCN,
- Bryłę budynku postanowiono całkowicie wpisać w otaczający krajobraz, formując obiekt jako grę zielonych pagórków i wzniesień,
- Od strony terenów zielonych umiejscowiono zewnętrzne strefy aktywności, wzbogacające program funkcji wewnętrznych.
Dobrą orientację poruszania się po budynku, zapewniają przeszklony hol główny zakomponowany wokół dziedzińca oraz ulokowanie trzech mniejszych atriów jako punktów centralnych każdej ze stref funkcjonalnych MCN: ekspozycyjnej, labolatoryjno-warsztatowej i konferencyjno- administracyjnej. Zasada centralnie położonego holu z rozdziałem komunikacji do 3 skrzydeł przypomina organizację ruchu zwiedzających w muzeum w Luwrze.
Projekt zakłada możliwość wejścia na zielony dach budynku. W najwyższym puncie dachu zaplanowano zewnętrzny taras z punktem widokowym w stronę parku i możliwością wglądu od góry na dziedziniec.
Ukształtowanie budynku jako bioaktywnych wzgórz sprawia, że jego powierzchnia biologicznie czynna (powierzchnia pagórków) przewyższy obecną powierzchnię biologiczną (płaskiej działki porośniętej trawą). Zastosowanie zielonego stropodachu nie tylko ograniczy zyski ciepła w lecie i straty ciepła w zimie, ale także obniży koszty realizacyjne.
Opis autorski: HORIZONE STUDIO
