Balint House to eliptyczny dom zlokalizowany w pobliżu Walencji. Obłe kształty artykułują przestrzeń wewnątrz willi kierując wzrok mieszkańców i ich gości na otaczający rezydencję zielony krajobraz. Projekt minimalistycznej willi stworzył zespół hiszpańskiej pracowni Fran Silvestre Arquitectos.
Balint House, Walencja
Pracownia: Fran Silvestre Arquitectos
Projekt wnętrz: ALFARO HOFMANN
Lokalizacja: Bétera, Valencia, Hiszpania
Zespół projektowy: Fran Silvestre, Fran Ayala
Współpraca: Ángel Fito, Maria Masià, Adrián Mora, Jordi Martínez
Konstrukcja: Estructuras Singulares UPV | Universitat Politècnica de València
Inżynier budowy: Carlos García
Deweloper: Florin Bortos Balint (Globalint SL)
Konstrukcja: Construcciones Alabort
Zdjęcia: Diego Opazo
Balint House
Punktem wyjścia dla projektu architektonicznego była lokalizacja budynku – sąsiedztwo pola golfowego, czyli zielonych, idealnie przystrzyżonych i starannie ukształtowanych pól otoczonych drzewami. Kompozycja całego założenia – domu wraz z otaczającymi tarasami – została narysowana eliptycznymi śladami, które zawierają program funkcjonalny budynku oraz maksymalizują możliwości zabudowy wynikające z lokalnego prawa. Obłe kształty budynku minimalizują jego wpływ krajobraz. Ciągła fasada, która niczym wstęga owija przestrzeń funkcjonalną domu, zmniejsza optycznie objętość budynku, który na pierwszy rzut oka wydaje się mieć tylko jedno piętro, choć faktycznie jest to obiekt posiadający dwie kondygnacja nadziemne. Miękka forma prowadzi wzrok w stronę otwartej przestrzeni i zielonych pól w oddali, a zagospodarowanie przylegających do domu basenu i tarasu nawiązuje swoim obłym kształtem do bryły budynku.
Dom usytuowano na działce zachowując możliwie największą wolną powierzchnię w południowym krańcu działki, przeznaczonym do wykorzystania jako ogród, natomiast boczne granice rezydencji naturalnie zatarto roślinnością, wpisując subtelnie obiekt w malowniczy pejzaż.
Wewnętrzna przestrzeń domu została zorganizowana wokół centralnej pustki, która mieści komunikację. Przestrzeń dzienna wraz z wyposażeniem służą ortogonalizacji miękkich kształtów organizując w czytelny sposób funkcje na poziomie parteru. Na piętrze oraz w podziemiu budynku znajdują się bardziej ograniczone przestrzenie – pokoje mieszkalne i pomieszczenie pomocnicze.
Bryła piętra opiera się na jedynie czterech betonowych podporach dolnej kondygnacji, które podtrzymują łukowatą formę budynku. Strukturę domu pokrywa wentylowana fasada, wykończona z zewnątrz płytami o prostej krzywiźnie typu Solid Surface, które nie wymagają termoformowania w celu dostosowania do nietypowej geometrii. Biały kolor elewacji podkreśla rzeźbiarską formę budynku, we wnętrzach natomiast jasne tonacje przełamują czerń i szarości. W tym domu ważną rolę odgrywa także światło, które dzięki licznym otworom w skorupie budynku (również w dachu), wędruje po wnętrzu przez cały dzień.
