Kompleks mieszkalny w Pradze składa się z trzech budynków: willi rodzinnej inwestora, czteromieszkaniowego budynku oraz mniejszego domu jednorodzinnego. Celem projektu pracowni martin cenek architecture było uzupełnienie wiejskiej struktury w minimalistycznej formie oraz dostosowanie nowej zabudowy do specyficznej lokalizacji z urwiskiem skalnym.
Under the Star Game Reserve
Projekt: martin cenek architecture
Główny architekt: Martin Cenek
Współpraca: Tomáš Minarovič
Lokalizacja: Libocka Street, Praga – Liboc, Czechy
Powierzchnia zabudowy: 716 m²
Powierzchnia użytkowa: 1396 m²
Konstrukcja: František Denk
Instalacje wod-kan: Tomáš Balažovič
HVAC:Ondřej Zikán
Instalacje elektryczne:Petr Bürger
Ochrona przeciwpożarowa: Jindřiška Hüttnerová
Architektura krajobrazu:Tomáš Sklenář
Zdjęcia: Martin Cenek
Zdjęcia dron: Marek Jehlička
Minimalistyczny kompleks mieszkalny przy skalnym urwisku
Ulica Libocká, granicząca od północy z historycznym Rezerwatem Przyrody Hvězda, opada w kierunku stawu Libocká i potoku Litovický. Na pierwszy rzut oka nie sprawia wrażenia przyjaznej. Od południa zdefiniowana jest przez fragmentaryczną zabudowę tarasową z końca XIX wieku, a od północy terenowym załamaniem i spadkiem. Tuż powyżej punktu, gdzie ulica zakręca i stromo opada w kierunku kościoła św. Fabiana i Sebastiana, znajduje się interesująca, duża i niegdyś gęsto zarośnięta działka z kilkoma nietypowymi cechami. Różnica wysokości między ulicą a podstawą muru rezerwatu wynosi aż czternaście metrów, gdyż prawie pionowy klif z piaskowca o wysokości od ośmiu do dziesięciu metrów dzieli teren mniej więcej w połowie.
Lokalizacja domów oparta była na chęci odpowiedniego uzupełnienia istniejącej zabudowy o wiejskim charakterze, z domami wijącymi się wzdłuż ulicy i podążającymi za konturami terenu. Proponowane trio budynków mieszkalnych odzwierciedla lokalne formy pod względem kształtu, wielkości i dachów z kalenicami równoległymi do ulicy. Wyeksponowana masa piaskowca jest determinującym czynnikiem w umiejscowieniu budynków względem siebie oraz ogólnego projektu urbanistycznego. Pojedyncze domy są obrócone względem siebie i korespondują ze skalną ścianą, która znajduje się za nimi od południa. Poprzez dialog z klientami i władzami, wyłoniła się minimalistyczna forma domów.
Dachy dwóch skrajnych domów zaprojektowano jako czterospadowe, aby złagodzić ich masę. Przez szerokie przejścia między budynkami widoczna jest ściana skalna. Front budynków w kierunku ulicy ma bardziej miejski charakter (kamienna nawierzchnia, nowo posadzone drzewa), natomiast stromo nachylony ogród na klifie nad domami jest bardziej dziki, urozmaicony roślinnością.
Wszystkie trzy budynki są wizualnie podniesione o jedno piętro powyżej poziomu parteru; białe archetypowe, abstrakcyjne masy wizualnie unoszą się nad mniejszymi w podstawie i materiałowo zróżnicowanymi parterami. Wykorzystano kombinację białego tynku wapiennego, naturalnego drewna, białej perforowanej blachy falistej i szkła. Te materiały uzupełniają na zewnątrz ocynkowane stalowe detale i szare malowane drewniane ogrodzenie od strony ulicy.
Uniesiona w krajobrazie kubatura, z jedną całą kondygnacją mieszkalną stykającą się ze skalną ścianą oraz szerokie widoki na Liboc i skały Šárka w oddali, wymagały okien wychodzących na północ, na ruchliwą wąską ulicę. Pozornie losowa kompozycja różnych typów i rozmiarów okien w elewacji ulicznej ma właśnie taki cel – bezramowe przeszklenia definiują widok, często na kościół w Liboci lub horyzont zdominowany przez naturę Divoká Šárka. Ogrodowe elewacje domów są maksymalnie otwarte na krajobraz dzięki dużym bezramowym przeszkleniom.
Wszystkie trzy struktury mają dwie regularne kondygnacje mieszkalne i poddasze. Dolna kondygnacja służy jako wejście dla domów, podczas gdy środkowy budynek apartamentowy ma wspólne pomieszczenia i dostęp do zewnętrznej klatki schodowej, która wraz z windą obsługuje kondygnacje wejściowe lokali mieszkalnych – dwóch dwupoziomowych mieszkań i dwóch penthouse’ów. Willa rodzinna inwestora charakteryzuje się odmiennym układem ogrodu, gdzie główny dom towarzyszy kubaturom krytego basenu i zewnętrznej kuchni z roślinnością na dachach, które definiują taras między nimi.
Istotnym elementem wszystkich domów są ich klatki schodowe. W domu klienta jest to spiralna monolityczna żelbetowa klatka schodowa łącząca wszystkie kondygnacje i umożliwiająca pionowy widok przez cały dom. Ta wbudowana na miejscu struktura została pomyślana jako masywna rzeźba, widoczna również z ulicy przez przeszklenie jednej z dwóch loggii na elewacji. Uzupełnia ją niezwykle subtelna poręcz wykonana z giętej, spawanej i lakierowanej na biało stali. Lekka, biała malowana stalowa klatka schodowa o subtelnej konstrukcji zig-zag przechodzi przez mniejszy dom rodzinny. Środkowy budynek apartamentowy przecina zewnętrzna stalowa klatka schodowa z kratą. Wchodzenie po niej umożliwia kontakt z masywną skalną ścianą.
Wnętrza wszystkich domów zostały zaprojektowane w zasadniczo podobny sposób: powierzchnie z widocznego betonu, białego tynku, dębowe podłogi i wbudowane meble w kombinacji białej farby i naturalnego forniru dębowego. Podłogi w pomieszczeniach mokrych są wyłożone mozaiką heksagonalną w dwóch odcieniach szarości, a ściany wszystkich łazienek i kryty basen w domu inwestora wykończone są jasnoszarym tynkiem. Celem architektów było stworzenie spokojnego i prostego tła dla życia mieszkańców domów. W willi inwestora ważne było także stworzenie przestrzeni dla kolekcji współczesnej sztuki czeskiej charakteryzującej się wyrazistą kolorystyką.
Budynki wykonano w przeważającej części jako monolityczne konstrukcje żelbetowe z odsłoniętą dolną powierzchnią płyt stropowych ze stalowymi słupami. Ogrzewanie zapewniają pompy ciepła powietrze-woda oraz ogrzewanie podłogowe. Wszystkie budynki są wyposażone w wentylację z odzyskiem ciepła i klimatyzację. Budynki zostały zbudowane w standardzie pasywnym jako wyjątkowo energooszczędne.
