Projekt domu stworzony przez zespół pracowni Batay-Csorba Architects dla włoskiej pary oddaje hołd zarówno włoskiemu dziedzictwu klientów, jak i charakterystycznej architekturze mieszkaniowej Toronto. Sklepienia, jeden z charakterystycznych elementów architektury starożytnego Rzymu, architekci przekształcili w nowe geometrie, które pomagają rozprowadzać światło i powietrze w kluczowych przestrzeniach domu.
Pacific Residence
Lokalizacja: Toronto, Kanada
Projekt: Batay-Csorba Architects
Zdjęcia: Doublespace Photography
Źródło: v2com
Pacific Residence
Koncepcja projektu Pacific wywodzi się z tradycji właścicieli domu. Sklepienie, w swoich różnych formach, charakteryzuje się modulowaniem światła i poczuciem lekkości. Adaptując je do przestrzeni domowej, architekci przekształcili strukturę domu przebijając i modelując ją w nietypowe formy, które poza kontrolą światła i powietrza, odpowiadają także na organizację przestrzenną wnętrza. Przenosząc motywy z przeszłości do czasów teraźniejszych, architekci transportują mieszkańców do innego czasu i miejsca, pełnego opowieści, znaczeń i wspomnień, które finalnie stają się ich schronieniem.
Geometria sklepienia rozciąga się na długość całej działki, tworząc relację między fasadą a wnętrzem. Elewacja frontowa została stworzona poprzez skupienie się na bogatej fakturze ceglanego układu i świetliku, który nawiązuje proporcjami do sąsiedniego domu. Ceglana elewacja, która pokrywa fasadę, sufit i ściany podjazdu, nawiązuje do historii detali murarskich Toronto. Tradycja cegły w lokalnym budownictwie mieszkaniowym sięga XIX wieku, kiedy to budowano domy wiktoriańskie. W tych budynkach ozdobne detale pojawiają się nad otworami, na narożnikach oraz na gzymsach. Front budynku został zredukowany do monolitycznej fasady, gdzie pojedynczy powtarzający się materiał ozdobny, adaptacja układu flamandzkiego, staje się równomiernym, ale fakturowanym polem ceglanym, kładąc nacisk na profil sklepienia. To pole podkreśla grę światła i cienia oraz zmienia się wraz z przemijającymi porami roku. Latem występy tworzą wyraźne cienie na fasadzie, a zimą jej tekstura zmienia się dzięki cegłom, tworząc półki, na których osadza się śnieg.
Dla emerytowanej pary kluczowy był dostęp do parkingu na posesji, chcąc uniknąć efektu ulicy zdominowanej przez garaże. Zintegrowany podjazd przecina frontową fasadę, tworząc wyraźny wjazd przypominający portyk – kolejny element architektoniczny spotykany w architekturze rzymskiej, który przykrywa i rozszerza wejście, często w formie sklepienia lub kolumnady.
Sklepione werandy to także powszechna forma w wiktoriańskich domach Toronto. Ulice mieszkalne Toronto często przerywane są przednimi werandami (zamiast garaży), tworząc przestrzeń przejściową między ulicą a domem. W przypadku Pacific Residence, wykrojony podjazd tworzy odwróconą werandę, która nadaje budynkowi introwertyczny charakter. Świetlik, który przecina wysokość budynku, znajduje się na głębokości podjazdu, zalewając głęboko przestrzeń wewnętrzną światłem i przyciągając gości w stronę wejścia.
Aby podkreślić geometryczną prostotę projektu, elementy techniczne ukryte zostały w liniowym bloku, który biegnie równolegle do sklepienia. Na całej długości parteru, charakterystyczna geometria sklepienia łączy poszczególne przestrzenie. Kuchnia, usytuowana w środku długiego planu, jest zalana naturalnym światłem z okna dachowego powyżej.
Podczas gdy parter pozostaje otwartą przestrzenią, drugie piętro zostało podzielone na pokoje połączone mostkami. Umożliwia to komfortowe ułożenie pomieszczeń na wąskiej działce, z naturalnym światłem docierającym do każdego z pokoi oraz parteru poniżej.
