Konkurs na opracowanie projektu koncepcyjnego tramwajowego przystanku przesiadkowego zlokalizowanego w Łodzi na al. Mickiewicza, na odcinku pomiędzy al. Kościuszki a ul. Piotrkowską.
Projekt konkursowy
Projekt konkursowy: UGO Architecture & Design: Hugon Kowalski
Data: Czerwiec 2012
Lokalizacja: Łódź
Zespół autorski:
Hugon Kowalski
Projekt przystanku Piotrkowska Centrum w Łodzi
W pracach nad projektem towarzyszyła nam chęć przełamania bardzo krzywdzącego dla Łodzi stereotypu, ukazującego go jako miasto szare, brudne, postindustrialne bez zieleni. Dlatego jednym z założeń przy projektowaniu nowego przystanku tramwajowego Piotrkowska –Centrum było połączenie dwóch pobliskich obszarów zielonych- najstarszego parku Łódzkiego Źródliska i Parku im. J. Poniatowskiego (schemat I). W naszym projekcie postulujemy by przy krawędziach ulic Alei Mickiewicza umieścić donice z drzewami by stała się ona aleją drzew. Przystanek, który ma być pewnego rodzaju korytarzem zieleni ma być pierwszym etapem by ta cześć miasta stała się jego płucami.
Proponowany przez nas przystanek ma bardzo prostą formę. Sprowadza się do stalowej kratownicy opartej na słupach z tego samego materiału ( słupy rozmieszczone na osiach co), w której przestrzenie między belkami wypełnia szkło. Dzięki tej formie charakter wnętrza przystanku nawiązuje do wnętrz industrialnych zabytków miasta. W belkach stalowych umieszczono donice z zielenią, która bezpośrednio nawiązuje do pobliskiej zabudowy secesyjnej (bogata ornamentyka roślinna). Rośliny stają się pewnego rodzaju naturalnymi żaluzjami, które latem dając cień chronią przed miejskim upałem, natomiast zimą, gdy liście opadną słońce, towar deficytowy w naszej szerokości geograficznej o tej porze roku bez przeszkód dociera do użytkowników przystanku. Dach staje się zieloną wyspą podkreślając ekologiczny aspekt transportu tramwajem.
Dach to konstrukcja stalowa na osiach rozmieszczonych diagonalnie (7×7). Wzniesiony na słupach z tego samego materiału o przekroju rurowym o średnicy 20 cm. Na słupach oparta jest konstrukcja stalowa, a na niej donice z zielenią. Całość opierzona jest blachą koloru ciemnego grafitu, co jest nawiązaniem do słupów znajdujących się w starych budynkach industrialnych.
Odwodnienie dachu (z donicy do donicy)- woda z połaci szklanych spływa do donic, z niej przenika do warstwy wodonośnej, gdy następuje jej nadmiar jest ona odprowadzana na skraj zadaszenia, gdzie spływa po cięgnach do donic umieszczonych w oparciach skrajnych ławek.
Nawierzchnia przystanku przesiadkowego zaprojektowana została zgodnie z wytycznymi regulaminu konkursu. Ławki, śmietniki, tablice informacyjne wyświetlające rozkład jazdy są wykonane z betonu i sprawiają wrażenie jakby stanowiły wyrastającą z trawy część podziemnego tunelu. Ławki o wysokości 1,3 m ( tak by chroniły siedzącego przed wiatrem, hałasem z jezdni, a w miesiącach zimowych przed błotem spod kół przejeżdżających samochodów) pokryte są okładziną wykonana z perforowanej blachy.
Zieleń rozmieszczona jest na trzech płaszczyznach. Jako opisane już wcześniej donice znajdujące się na dachu przystanku, które działają jak żaluzje, trawa na torowisku i w donicach umieszczonych na oparciach ławek, które chronią podróżnych przed hałasem i oczyszczają powietrze na przystanku.
W tunelu pod przystankiem zakładamy stworzenie pomieszczeń, które będą stanowić czerpnie powietrza ( powietrze pod powierzchnią gruntu ma stałą temperaturę 10 stopni Celsjusza) wywiewy znajdować się będą w oparciach ławek. Dzięki temu mechanizmowi zimą wykorzystując powietrze z tunelu będzie można podnosić odsuwalną temperaturę powietrza dla osób korzystających z przystanku, latem natomiast chłodzić. Na terenie przystanku jest możliwe korzystanie z bezprzewodowego Internetu.
