Terra Cotta Studio to ceglana konstrukcja dedykowana wietnamskiemu artyście na potrzeby tworzenia rzeźb z gliny i ceramiki. Budynek położony nad rzeką Thu Bon w Wietnamie, wyróżnia się unikalną architekturą. Studio, będące miejscem pracy Le Duc Ha, stanowi piękną przestrzeń artystyczną pełną inspiracji.
Terra Cotta Studio
Lokalizacja: Dien Phuong, Dien Ban, Quang Nam Province, Wietnam
Projekt: Tropical Space Co., Ltd
Zespół: Nguyen Hai Long, Tran Thi Ngu Ngon, Nguyen Anh Duc, Trinh Thanh Tu
Wykonawstwo: Lokalni robotnicy
Powierzchnia: 98 m2
Klient: Le Duc Ha Terra Cotta
Zdjęcia: Oki Hiroyuki
Opis oryginalny: Le Thi Hanh Nguyen
Źródło: v2com
Terra Cotta Studio
Rzeka Thu Bon ma ogromny wpływ na życie lokalnych mieszkańców, z których wielu zależnych jest od rolnictwa, a także od tradycyjnych rzemiosł, takich jak wyroby z terakoty, maty czy jedwab.
Budynek ma formę sześcianu o wymiarach 7 m x 7 m x 7 m. Studio otacza platforma wykonana z bambusa, służąca do suszenia wyrobów z terakoty. Zaprojektowano ją również z myślą o wypoczynku, z dwiema dużymi ławami do relaksu i picia herbaty. Ta podwyższona platforma pełni także funkcję ogrodzenia, oddzielając studio od obszaru warsztatu.
Zewnętrzna warstwa obiektu wykonana jest z solidnych cegieł glinianych, które przypominają tradycyjny wietnamski piec. Studio nosi także cechy kultury Champa, gdyż obszar ten był częścią Tra Kieu, stolicy Królestwa Champa od IV do VII wieku.
Cegły zostały ułożone naprzemiennie, tworząc otwory, które pomagają w wentylacji i klimatyzacji. Ta warstwa nie jest klasyczną ścianą, oddzielającą wnętrze od środowiska zewnętrznego, co pozwala artyście czuć wiatr, chłód od rzeki oraz dźwięki natury z otoczenia. Jednocześnie tworzy ona pewną prywatność niezbędną dla artysty do pracy.
Wnętrze studia to trójkondygnacyjna konstrukcja z drewna, tworząca moduły o wymiarach 60 cm x 60 cm, które służą jako półki na wyeksponowanie dzieł sztuki, schody prowadzące na górę, korytarze oraz ławki do siedzenia. Wysokość konstrukcji wynosi 7 metrów. Podążając korytarzami, można obserwować warsztat, brzegi rzeki i cały ogród.
Centralna część studia składa się z dwóch poziomów. Na parterze znajduje się koło garncarskie, przy którym pracuje artysta. Rzeźbiarz i jego dzieła wchodzą w interakcję ze światłem słonecznym, od wschodu słońca aż po zmierzch. Tutaj można odnaleźć dialog artysty z jego dziełami. Równocześnie można poczuć upływ czasu na wyrobach z terakoty dzięki ruchowi światła słonecznego.
Na antresoli można dostrzec wiele różnych przestrzeni zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz studia, a także obserwować artystę pracującego przez okrągły otwór w centrum. Przy projektowaniu budynku uwzględniono także możliwość powodzi. Zachęcono artystę do umieszczania zarówno ukończonych, jak i nieukończonych prac na wyższych półkach, aby były bezpieczne, gdyby rzeka wystąpiła z brzegów i zalała budynek.
Architektom zależało na tym, aby studio było miejscem, które będzie mieścić i rozprzestrzeniać emocje artysty wraz z jego ukończonymi i nieukończonymi dziełami. Projekt stanowi cel podróży dla miłośników terakoty, którzy pragną podzielić się swoją pasją i doświadczyć sztuki gliny.
