Koncepcja willi letniskowej NEST to projekt dużego domu letniskowego o rozbudowanej funkcji wypoczynkowej. Głównym założeniem projektowym było najlepsze możliwe wpisanie budynku w topografię – rozległą działkę w górach, która obejmuje stok opadający w kierunku południowo-zachodnim.
Projekt: Mobius Architekci | Przemysław Olczyk
Lokalizacja: Północ Polski
Data opracowania: 2013
Willa letniskowa NEST
Dom zlokalizowano w centrum parceli, w miejscu łąki otoczonej zewsząd lasem. Założono taką formę budynku, która najlepiej wpisałaby się w lokalny kontekst – stąd wysokie dachy i naturalne materiały jak kamień i drewno, dzięki którym z daleka dom wygląda jak małe siedlisko, skupisko chat. Dopiero z bliska willa ma ukazywać swój całkowicie współczesny rodowód, bowiem formę obiektu stanowi rytm dwuspadowych dachów opartych bezpośrednio na podłożu, bez ścian pionowych. Takie rozwiązanie miało silniej związać dom ze stokiem, by był on przedłużeniem naturalnej topografii.
Funkcjonalnie dom jest strukturą liniową – wszystkie bryły nanizano na linię równoległą do poziomic, jednak poszczególne segmenty porozsuwano względem siebie. Przesunięcie dachów pozwoliło uniknąć wrażenia zbyt długiej i przytłaczającej bryły – skala budynku została rozbita. Powstała w ten sposób kompozycja „szczytów”, grupy dachów niczym mała wioska. Zarazem układ brył może być odczytywany jako reminiscencja gór, gdzie poszczególne dachy to kolejne masywy górskie z dolinami i kotlinami.
Liniowy układ ma tę zaletę, że od strony południowo-zachodniej zlokalizowano pomieszczenia mieszkalne, dzięki temu wszystkie mają idealny widok na rozległą panoramę gór. Natomiast komunikację i pomieszczenia gospodarcze umieszczono po przeciwnej stronie układu.
Do domu prowadzi droga częściowa wkopana w zbocze, od strony napierającej ziemi chroni ją stalowa ściana oporowa z cortenu – to za nią ukryto wielostanowiskowy garaż i pomieszczenia techniczne przykryte zielonym stropem zlewającym się ze zboczem. Podobnie, choć na trochę innej zasadzie, rozwiązano basen ze SPA. Jest on przykryty stropodachem będącym zarazem rozległym tarasem zlewającym się ze znajdującym się powyżej zboczem.
Wkopanie sporej części pomieszczeń w stok jeszcze bardziej ukrywa prawdziwą skalę budynku. Architektura rozpływa się w topografii, dzięki temu trudno ustalić, gdzie kończy się dom, a zaczyna natura.
Na powierzchni dominują ciepłe w wyrazie wysokie dachy części mieszkalnej. Bryła domu pokryta jest trzema rodzajami kamienia o różnych formatach, które są okładziną zarówno ścian jak i połaci dachowych oraz deskami cedrowymi.
Część mieszkalna składa się z domu gościnnego, działającego niezależnie do reszty oraz właściwego skrzydła domu właścicieli. Ten jako jedyny ma użytkowe poddasze z częścią nocną.
Od strony opadającego zbocza trójkątna bryła domu mieszcząca główny salon jest częściowo oderwana od podłoża, przez co zlokalizowany od tej strony tarasy z wychodzącymi na nie wielkimi przeszkleniami – jest zawieszony w przestrzeni i dostarcza niesamowitych widoków na góry. Oprócz tego część tarasów zlokalizowano po różnych stronach budynku, w różnej konfiguracji, aby jak najlepiej oddawały możliwości widokowe działki.
