Konkurs urbanistyczno-architektoniczny na koncepcję zagospodarowania terenu Zespołu Uzdrowiskowego – Uniejów wraz z określeniem programu funkcjonalnego.
„Podstawowym celem jest poszanowanie dla naturalnego otoczenia okalającego teren objęty konkursem. Projekt zakłada lepsze skomunikowanie terenu Uzdrowiska Uniejów z miastem, zespołem parkowym oraz termami poprzez rozbudowę sieci ciągów pieszych i rowerowych, a także szlaków konnych służących rekreacji w dolinie rzeki Warty.”
I Nagroda w konkursie
Zespół projektowy: Bartłomiej Skowronek | Mateusz Graczyk | Mateusz Mazurowski
Lokalizacja: Uniejów, woj. łódzkie
Rozstrzygnięcie konkursu: Grudzień 2015
Założenia projektowe
Większość zabudowy miasta Uniejów położona jest po wschodniej stronie Warty, teren objęty opracowaniem znajduje się po stronie zachodniej podobnie jak budynki zamku, kasztelu oraz kompleksu Termy Uniejów, obszar opracowania jest oddzielony od miasta i wyżej wymienionych atrakcji turystycznych drogą krajową nr 72. Odseparowanie od istniejącego kontekstu urbanistycznego daje wielką swobodę projektową do wykreowania nowego charakteru zabudowy, skupionego wokół zespołu tężni – najważniejszego obiektu nowoprojektowanego założenia. Podstawowym celem jest poszanowanie dla naturalnego otoczenia okalającego teren objęty konkursem. Projekt zakłada lepsze skomunikowanie terenu Uzdrowiska Uniejów z miastem, zespołem parkowym oraz termami poprzez rozbudowę sieci ciągów pieszych i rowerowych, a także szlaków konnych służących rekreacji w dolinie rzeki Warty.
Geometryczna forma tężni porządkuje całość założenia. Okalająca je zabudowa tworzy zarys pierzei podkreślając geometryczny układ kompleksu uzdrowiskowego. Zabudowa w obszarze objętym opracowaniem kształtowana jest w formie budynków z dachem dwuspadowym oraz dla funkcji sportowej i handlowej – z dachem płaskim. Ogół założenia opiera się na dwóch osiach kompozycyjnych. Dłuższej, w kierunku pn-płd, spajającej wszystkie funkcje kompleksu oraz krótszej, wsch-zach, otwierającej plac tężni na dolinę Warty i jej zielone tereny rekreacyjne. Projekt przewiduje uwzględnienie wału powodziowego nie tylko jako budowli hydrotechnicznej, ale także jako szlaku rekreacyjnego łączącego i zamykającego założenie.
Elementem wspólnym dla wszystkich obiektów kompleksu jest woda ze źródeł termalnych – symbol turystyki Uniejowa. Północna część kompleksu ograniczona drogą krajową na nasypie zagospodarowana została pod tereny handlowo-usługowe: hale posiadające wydzielone stanowiska do prowadzenia handlu lokalną ekologiczną żywnością, kubatury przeznaczone na sklepy i usługi obsługujące przyszłych kuracjuszy i mieszkańców, oraz stację paliw.
Istniejące tereny parkingów poddaje się uporządkowaniu i obsadzeniu zielenią. Główną ich funkcją jest obsługa terenów sportowych: hali i boisk, na ich obszarze nadal przewiduje się prowadzenie handlu w wyznaczonych dniach tygodnia jako podtrzymanie lokalnych zwyczajów i atrakcja turystyczna.
Rozbudowa terenów sportowych zakłada budowę hali sportowej, krytych kortów tenisowych, centrum konferencyjnego oraz towarzyszącej funkcji gastronomicznej i hotelowej. Całość zespołu sportowego oparta jest na głównej osi prowadzącej do centrum kompleksu uzdrowiskowego. Układ budynków tworzy wewnętrzny plac, przydatny m.in. podczas organizacji imprez plenerowych, otwierający się na Wartę. Budynki ukształtowane są również tak aby stanowiły barierę od rozległych parkingów samochodowych. Kompleks sportowy zostaje rozbudowany o dodatkowa trybunę przy boisku piłkarskim oraz doposażony w niezbędne parkingi, m.in. autokarowy.
Istniejąca zagroda regionalna zostaje zachowana jako skansen/muzeum – atrakcja turystyczna. Na terenach do niej przyległych przewiduje się budowę kompleksu o funkcji hotelowo-usługowej związanego z uzdrowiskiem i lokalną kulturą. Jeden z wiatraków zmienia położenie, zyskując rolę dominanty lokalnej, podnosząc skalę wrażeń, podkreślając charakter miejsca.
Na terenie istniejącego hotelu przewiduje się rozbudowę kompleksu, dopełniając układ urbanistyczny zgodnie z projektowanymi założeniami. Obszar znajdujący się między hotelem a terenem objętym opracowaniem szczegółowym przewiduje się na funkcję usługową, m.in. sale bankietowe. Układ tego charakterystycznego zespołu budynków oparty jest na osi wsch-zach, podkreślony placem, otwierającym się na tężnie, co nadaje mu wyjątkowej wartości.
Oś pn-płd ma swoją kontynuację w południowej części założenia. Wzdłuż niej prowadzona jest aleja i usługowe partery projektowanych budynków. Przy osi tej, lokalizuje się główną, dwudziestopięciometrową dominantę wysokościową. Zakończeniem osi jest molo na zbiorniku retencyjnym.
Część południowa to obiekty kształtowane wokół zespołu tężni. Tężnie zbudowane na planie koła stanowią element charakterystyczny, mogący stać się nowym najważniejszym obiektem na mapie Uzdrowiska Uniejów. Układ nowoprojektowanych budynków tworzy od strony tężni pierzeję – będąc dla nich tłem, jednocześnie jeszcze bardziej podkreślając ich unikalność. Od strony przeciwnej zaś wytwarza półprywatne dziedzińce, zawsze otwarte z jednej strony, aby zachować wgląd na naturalne otoczenie. Otoczenie nowej zabudowy, dla uatrakcyjnienia przestrzeni, uzupełniono o szpalery drzew wzdłuż ciągów komunikacyjnych oraz wewnątrz dziedzińców.
Północny brzeg zbiornika wodnego w dolnej części projektowanego cypla przewidziano jako plażę. Nad zbiornikiem zaprojektowano również podest – molo łączący dwa ciągi piesze, na którego środku ulokowano lekki bar. Molo stanowi również wygrodzenie bezpiecznej strefy.
Tereny zalewowe między projektowanym obszarem, a Wartą posiadać będą trasy do biegania, nordic walkingu, jazdy na rowerze, a zimą do biegów narciarskich, zarówno dla osób przyjezdnych, jak i mieszkańców Uniejowa. Podobną trasę projekt przewiduje również na nasypie ziemnym okalającym projektowany obszar. Daje to możliwość organizacji wielu amatorskich imprez sportowych, będących w dobie mody na aktywność fizyczną, świetną promocją miejsca. W pobliżu tężni przewidziano kolisty plac do jogi na świeżym powietrzu.
Hotel **** z kompleksem SPA
Projektowany budynek hotelu czterogwiazdkowego z funkcjami dodatkowymi, m. in. kompleksem SPA stanowi dominantę wysokościową całego nowoprojektowanego założenia. Składa się z dwóch niższych „odnóg” spójnych gabarytowo z sąsiednią zabudową oraz 25-metrowej wieży. Dominanta ulokowana jest na głównej osi północ-południe, prowadzącej od targowiska, przez kompleks sportowy i tężnie, aż do zbiornika wodnego w południowej części zagospodarowywanego cypla. Jest punktem charakterystycznym w perspektywie półokrągłej ulicy okalającej zespół tężni, wyróżniając się również wyrazem architektonicznym – kształtem oraz zastosowanymi materiałami.
Centralną część obiektu, spajającą dwie jego odnogi, stanowi pływalnia widoczna z obszernego foyer. Duże przeszklenia w parterze pomagaj w przenikaniu się przestrzeni o różnej funkcji. Przed budynkiem, w najbliższym sąsiedztwie tężni znajduje się publiczny plac, będący niejako przedłużeniem kompleksu tężni. Spoglądając zaś w drugą stronę, przez szyby foyer i pływalni przebija zielony dziedziniec zwieńczony zbiornikiem wodnym. W budynku znajdują się poza pływalnią: na parterze – kompleks SPA, VIP SPA, gabinety odnowy biologicznej oraz bar dostępny również bezpośrednio z pływalni; na 1. piętrze – sala konferencyjna, duża restauracja, siłownia i administracja, na piętrach 2. i 3. – 100 pokoi hotelowych. Dodatkowo na wieży ulokowano najatrakcyjniejsze z nich, tzw. apartamenty prezydenckie – z widokiem na okolicę ponad dachami sąsiedniej zabudowy. Najwyższe piętro zaś, zajmuje ogólnodostępna kawiarnia. Projekt zakłada możliwość rozbudowy kompleksu o kolejny etap w głąb kwartału.
Apartamentowiec z możliwością prowadzenia domu seniora lub pensjonatu
Projektowany budynek z apartamentami na wynajem w kształcie litery „L” składa się z dwóch części spiętych szklanym łącznikiem. Zabudowa o charakterze pierzejowym prowadzi przechodnia na otwarcie widokowe w kierunku zbiornika wodnego. W programie użytkowym spełniono wszystkie wymagania ustawy o domach pomocy społecznej, uwzględniając możliwość korzystania z usług medycznych zarówno przez mieszkańców jak i osób z zewnątrz.
Na parterze ulokowano recepcję, restaurację z kuchnią, szatnię, świetlicę dla pensjonariuszy. Kompleks leczniczo-rehabilitacyjny został połączony w bloki, co zapewnia ewentualną możliwość obsługi przez zewnętrznego operatora. Na kondygnacjach +1,2,3
ulokowano 100 apartamentów jedno- i dwupokojowych z łazienkami przystosowanymi do potrzeb osób niepełnosprawnych. Większe mieszkania, przeznaczone dla pensjonariuszy wymagających mniejszej ilości potrzebnej opieki zostały ulokowane w bryle za szklanym łącznikiem. Rozwiązanie takie zapewnia komfort życia codziennego wraz z poczuciem bezpieczeństwa i możliwością szerokiego dostępu do usług medycznych. Każdy apartament posiada widną loggię jak i wspaniały widok na otaczającą przyrodę.
Teren otacząjący budynek został zagospodarowany na potrzeby rekreacji i rehabilitacji. Na przedłużeniu bryły głównej umieszczono zadaszoną altanę zakończoną siłownia terenową. Całość dopełniają obszerne taras przy świetlicy jak i części rehabilitacyjnej. Miejsca parkingowe dla pensjonariuszy zostały zapewnione w garażu podziemnym zaś dla pracowników i użytkowników zewnętrznych w pasie drogowym.
Dom uzdrowiskowy
Projektowany budynek domu uzdrowiskowego w kształcie litery „U” składa się z dwóch skrzydeł złączonych półkolistym zwornikiem stanowiącym wycinek pierzei otaczającej tężnie. Główne wejście zostało podkreślone w elewacji pasem szklenia i prowadzi wprost do 2-kondygnacyjnego holu wejściowego.
Program funkcjonalny został dopasowany do szerokiego wachlarza możliwości wykorzystania obiektu. W budynku znalazły miejsce restauracje, sale konferencyjne, centrum Spa i odnowy biologicznej. Na kondygnacjach +1,2,3 ulokowano 153 pokoje z balkonami i dużymi przeszkleniami. W centralnej części ulokowano kawiarnie, i przestrzenie wspólne do integracji lub wypoczynku. Rozległe SPA z zespołem basenów termalnych domyka dziedziniec z siłownią terenową. Teren otaczający budynek został zagospodarowany na potrzeby rekreacji oraz wypoczynku – liczne tarasy. Miejsca parkingowe dla pensjonariuszy oraz pracowników zostały uwzględnione w garażu podziemnym oraz parkingu terenowym, zaś dla użytkowników zewnętrznych w pasie drogowym.
