Projekt domu jednorodzinnego pracowni BOONDESIGN tworzy uczucie nieważkości i harmonii ze środowiskiem zewnętrznym. Ten niezwykły budynek został zaprojektowany w Bangkoku – stolicy Tajlandii. Jego idea skupia się na wytworzeniu niepowtarzalnej atmosfery przy użyciu elementów architektonicznych i kompozycji zagospodarowania terenu.
Casa Cloud
Pracownia: BOONDESIGN
Lokalizacja: Bangkok, Tajlandia
Powierzchnia: 2183 m²
Rok: 2020
Zdjęcia: Ketsiree Wongwan, W-Workspace
Główny projektant: Boonlert Hemvijitraphan
Projekt oświetlenia: BOONDESIGN
Projekt wnętrz: BOONDESIGN
Projekt mebli: BOONDESIGN
Projekt krajobrazu: BOONDESIGN
Casa Cloud
Po wejściu na teren rezydencji uwagę przykuwa, bardziej niż pozostała część budynku, lśniąca, nadwieszona płaszczyzna. Podkreśla to milczącą obecność obiketu i jego nienaruszoną architekturę. Budynek oddycha świeżością, jakby narodził się wraz z terenem. Nie ma w nim niczego, co wydawałoby się skopiowane z innego miejsca. Pomimo skomplikowanego słownictwa, z którego powstała koncepcja projektowa, sam budynek wydaje się być szczery i nie próbuje wywołać sensacji.
Rozpatrując go jako całość, dom może być postrzegany jako zespół urządzeń, które zarówno podążają, jak i opierają się działaniom otoczenia. Przebywając wewnątrz, nie trzeba rozróżniać, które aspekty jego atmosfery wynikają z elementów architektonicznych, a które z klimatu i krajobrazu. O ile rozdzielenie zabudowy i stanu niezabudowanego wydaje się oczywiste, jest to wynik analizy i refleksji, które pozwoliły na uchwycenie tej relacji.
Jeśli staramy się uchwycić klimat domu, podczas rozmów, czytania, jedzenia i odpoczynku, nie oddzielamy nastrojów wynikających z decyzji projektowych architekta od nastrojów, jakie wywołuje zagospodarowanie terenu.
Ściany i obudowy budynku zaprojektowane zostały z myślą o sposobie, w jaki elementy przesłaniające filtrują działanie promieni słonecznych. Opór to tylko połowa pracy tych elementów, ponieważ te same struktury, które ograniczają przenikanie ciepła, umożliwiają również dopływ świeżego powietrza. A ze względu na starannie skonfigurowany układ ścian, każde z pomieszczeń zachowuje prosty plan.
Panoramiczny pejzaż stał się integralną częścią przestrzeni mieszkalnych. W zależności od tego, gdzie przebywają mieszkańcy domu, krajobraz staje się mniej lub bardziej dominujący wewnątrz. Wiele ścian jest podobnych do ścianek działowych, ale nie pełnią jedynie funkcji dzielenia przestrzeni. Są kierunkowe, ponieważ naprzemiennie koncentrują i rozszerzają przestrzeń o widoki za oknami domu.
Architekturę taką można nazwać uważną, ponieważ jej konfiguracje dostarczają tego, czego dana lokalizacja nie jest w stanie sama dać. Na przykład, światło staje się bardziej lub mniej intensywne, gdy odbija się od strategicznie zaaranżowanych powierzchni.
Dom łączy człowieka z jego otoczeniem. Dzięki wzajemnym relacjom między zmieniającym się krajobrazem a bryłą domu, połączenie jest tak szczelne, że separacja nie jest możliwa.
Projekt wydaje się zatem koegzystencją dwóch kontrastujących ze sobą elementów stworzonych przez człowieka – bryły i płynności, ciemności oraz światła – które definiują się nawzajem i tworzą jednolite środowisko życia dla mieszkańców domu. Chociaż atmosfera w pomieszczeniach jest bardzo charakterystyczna, próba wyjaśnienia jej przyczyn zostaje pokonana przez równoległość działania wszystkich okoliczności. Dom tak samo traktuje rozróżnienie między warunkami architektonicznymi i naturalnymi. W ten sposób połączenie wnętrza i przestrzeni zewnętrznej jest integracją istniejących wcześniej oddzielnie elementów.
Inwestycja Casa Cloud, zarówno w zakresie własnych zadań wewnętrznych, jak i niewidzialnej pełni tego, co oferuje świat zewnętrzny, przygotowała grunt pod to, by efekt końcowy wyglądał na stworzony zarówno przez architekta, jak i przez samą naturę.
