W ostatnich tygodniach rozstrzygnięto konkurs na opracowanie koncepcji budynku naukowo-dydaktycznego przy ulicy Bednarskiej w Warszawie.
Pracownia BBGK Architekci powstała z inicjatywy architektów Jana Brzozowskiego, Konrada Grabowieckiego i Wojciecha Koteckiego. Biuro posiada ogromne doświadczenie w zakresie realizacji obiektów zabytkowych, budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej, jak również projektów urbanistycznych. Pracownia była wielokrotnie nagradzana w konkursach architektonicznych. Projektują indywidualną architekturę silnie związaną z zastanym kontekstem, czego przykładem jest Muzeum Katyńskie oddane do użytku w 2015 roku. Projekt ten, nagrodzony w wielu konkursach i plebiscytach, znalazł się w ścisłym gronie finalistów Nagrody Unii Europejskiej dla architektury współczesnej im. Miesa van der Rohe 2017. W praktyce projektowej BBGK Architekci dominuje wątek zmieniającej się roli przyszłości miast.
Budowa budynku naukowo-dydaktycznego przy ul. Bednarskiej 2/4
Faza A inwestycji realizowana w ramach Programu Wieloletniego pn. „Uniwersytet Warszawski 2016-2025”
I Nagroda w konkursie: BBGK Architekci
Lokalizacja: ul. Bednarska Warszawa
Rozstrzygnięcie konkursu: Marzec 2020
Zespół konkursowy:
Architekci: Wojciech Kotecki, Konrad Grabowiecki, Jan Belina Brzozowski, Mariusz Wronowski, Aneta Kulesza, Agnieszka Roś, Martyna Dryś, Dawid Roszkowski, Filip Strzelecki, Weronika Urban, Aleksandra Cassino, Aleks Kacprzak
ARUP POLSKA: Wojciech Pruszkowski, Bartosz Marcol
PROTECT TADEUSZ CISEK I WSPÓLNICY: Łukasz Bałaga
Grafiki: Tomasz Trzupek
Wizualizacje: Igor Brożyna
Makieta: Piotr Musiałowski
Trzy ambicje
Przez lata istnienia budynki Uniwersytetu Warszawskiego spełniały nie tylko partykularne potrzeby, lecz także uwzględniały całokształt interesów i potrzeb społeczeństwa. Były wpisane w potrzebę harmonijnego rozwoju, dbając nie tylko o interesy własne, lecz również oferując wartość wniesioną do społeczeństwa i odpowiednią do czasów w których powstawały.
Lokalizacja nowego Wydziału jest miejscem szczególnym. Ze względu na swoją ekspozycję, podnóże Starego Miasta Warszawy pozwala na manifestację idei i potrzeb ważnych zarówno dla teraźniejszości, jak i przyszłości.
„Uważamy, że to nie jest czas na budowanie ikon. Potrzebujemy budynków, które będą służyć zarówno nam, jak i wielu kolejnym pokoleniom. Aby najlepiej odpowiedzieć na przyszłe wyzwania, projekt został oparty na 3 głównych ambicjach: strukturze otwartej na przyszłość (zapewnienie funkcjonalnej elastyczności i realizację potrzeb, których teraz nie potrafimy przewidzieć), minimalizacji śladu węglowego (projektowanie struktury opartej na materiałach niskoemisyjnych), poprawie jakości życia człowieka (tworzenie budynku z troską o ludzi, którzy będą z niego korzystać)” – opowiadają autorzy zwycięskiego projektu z pracowni BBGK Architekci.
Urbanistyka
W budynku szczególny nacisk położony został na dostarczenie wysokiej jakości przestrzeni publicznych i wspólnych oraz ich klarowną dyspozycję. Podstawowym założeniem urbanistycznym budynku jest wyraźna kontynuacja ulicy Mariensztat w kierunku Wisły. Rozcięcie budynku w tym miejscu odpowiada na uwarunkowania historyczne, ale również stwarza potencjał przybliżenia miasta do rzeki. Na wyznaczoną w ten sposób, główną oś nanizane zostały place wejściowe oraz centralna przestrzeń wnętrza budynku – Agora. Drugą, poprzeczną oś wyznacza portyk istniejących Łaźni. Sam budynek poprzeplatany jest szeregiem dziedzińców o różnych charakterach, a stworzoną w ten sposób strukturę okala rama urbanistyczna, uzupełniająca utracony kwartał miasta.
Funkcja
Opierając budynek na otwartej strukturze, zapewniono pełną swobodę aranżacji przestrzeni. Umożliwiono także na zmianę ich w czasie: stopniowe otwieranie, domykanie lub rozbudowywanie. Najważniejszym miejscem spotkań i interakcji w budynku jest Agora. Znajduje się na przecięciu wewnętrznych uliczek otwartego parteru. Łączy place wejściowe i kieruje użytkowników obiektu na szerokie klatki schodowe, biegnące z parteru aż na dach budynku. Przestrzeń Agory otwiera się na wszystkie kondygnacje i łączy wizualnie wszystkie zaplanowane wokół niej bloki funkcjonalne. Struktura obiektu rozrzedza się ku wyższym kondygnacjom, tworząc dziedzińce i otwarcia o różnych przekrojach i charakterach.
Odpowiedzialne budowanie
Dbałość o przyszłość zdefiniowaliśmy nie tylko w rozwiązaniach funkcjonalnych, ale również w szeroko pojętej odpowiedzialności społecznej i środowiskowej. Wyrazem tej troski jest odpowiedzialne zarządzanie zasobami, dbałość o zapewnienie komfortu użytkowania oraz zrównoważone projektowanie.
Wynikiem poszukiwań umożliwiających odpowiedzialne zarządzanie zasobami było wprowadzenie hybrydowej konstrukcji drewniano-żelbetowej. Drewno zastosowano w najbardziej logicznych elementach konstrukcyjnych – belkach oraz hybrydowych, drewniano-betonowych stropach. Jednocześnie budynek został zaprojektowany w taki sposób, aby wszystkie rozwiązania konstrukcyjne można było wykonać alternatywnie w tradycyjnej technologii konstrukcji żelbetowej.
W projekcie przyjęto odpowiedni standard komfortu użytkowania obiektu. Rozrzeźbiona tarasami, pasmowa struktura obiektu oraz otwierające się ku górze atrium ze świetlikiem w dachu umożliwiają zapewnienie światła słonecznego wszędzie, gdzie jest to potrzebne. Jednocześnie w projektowanym budynku dążono do minimalizacji przegrzewania pomieszczeń oraz maksymalizacji komfortu akustycznego wnętrz.
Indywidualizacja przyjętych rozwiązań i zrównoważone projektowanie pozwoliły na zaprojektowanie budynku odpornego na nadchodzące zmiany.
