Główną ideą koncepcji konkursowej nowego Muzeum Guggenheima w Helsinkach pracowni Ostrowscy Architekci było uzyskanie atrakcyjnej i wielofunkcyjnej przestrzeni publicznej o ciekawej formie, uwzględniającej prestiż projektowanego budynku oraz potrzeby przyszłych użytkowników i odwiedzających.
Autorzy: OSTROWSCY ARCHITEKCI s.c. / FB
Zespół projektowy: Jarosław Ostrowski, Dagmara Ostrowska, Katarzyna Irzyk, Łukasz Krasuski, Justyna Trzcińska, Paulina Cygnar, Mateusz Życiński
Lokalizacja: Helsinki, Finlandia
Status: Projekt Konkursowy 2014
Strona organizatora konkursu: Guggenheim Helsinki Design Competition
Idea i założenia wyjściowe
Założeniem projektowym jest uzyskanie atrakcyjnej, odpowiadającej rangą oraz potrzebom użytkowników budynku Muzeum Guggenheima o ciekawej formie wielofunkcyjnej przestrzeni publicznej.
Budynkowi nadano odpowiednią skalę oraz formę dla pełnionej funkcji przy charakterystycznej, nadmorskiej lokalizacji.
Zasadniczym założeniem projektowym jest stworzenie budynku sygnalizującego swoją obecność w mieście w sposób nie przesłaniający jego panoramy.
Kształtowanie bryły
Bryłę prostopadłościanu poddano transformacji geometrycznej aby maksymalnie wykorzystać jego płaszczyzny do celów użytkowych. Uformowany w ten sposób budynek integruje funkcje wewnętrzne z zewnętrznymi. Dwa skrajne narożniki bryły zostały podciągnięte do góry na różne wysokości, tworząc od strony zatoki dominantę oraz od strony miasta podniesioną strefę wejściową do muzeum. Dominanta pełni rolę tarasu widokowego na miasto i zatokę oraz stanowi punkt odniesienia dla pływających jednostek. Powstałe w wyniku transformacji załamania i spadki w geometrii bryły umożliwiają dostęp zwiedzającym do funkcji rekreacyjno-rozrywkowych zlokalizowanych na dachu budynku. W celu pozyskania miejsc parkingowych na terenie, zachodnia elewacja została wygięta do wnętrza bryły tworząc podcień na całej jej długości.
Układ funkcjonalny
Projektowane muzeum oparto o zasadę rozmieszczania funkcji względem wymagań co do ich dostępności. Podstawowa, ogólnodostępna funkcja wystawiennicza została zaprojektowana w formie otwartej rampy zaczynającej się w strefie wejścia na poziomie parteru, biegnącej wzdłuż budynku do wysokości poziomu +1. Powyżej rampa przybiera formę zmniejszających się co kondygnację trójkątnych galerii, otwartych do wnętrza budynku. Proponowany układ ekspozycji ma na celu otwarcie wystawy na zwiedzającego a trasa zwiedzania została ukształtowana w sposób podnoszący jej atrakcyjność po przez zdobywanie coraz to wyższych kondygnacji.
Na ostatniej kondygnacji zlokalizowany został taras widokowy, który jest również ostatnim punktem zwiedzania. Wyjście z muzeum odbywa się po przez zjazd windą z ostatniej kondygnacji na poziom +1 oraz przejście rampą na poziom parteru gdzie została zlokalizowana restauracja oraz sklep z pamiątkami. Dla osób nie uczestniczących w zwiedzaniu wystawy przewidziano możliwość korzystania z restauracji bezpośrednio z zewnętrznego pasażu.
Dach budynku stanowi mutli-funkcjonalną powierzchnię kulturalno-rozrywkową, dostosowaną do organizowania imprez, pikników i koncertów plenerowych.
Dodatkową atrakcją turystyczną jest zaprojektowana kolejka linowa łącząca teren muzeum z przylegającym wzgórzem parkowym. Przejazd kolejką odbywa się najkrótszą trasą po wytyczonej przekątnej budynku w przestrzeni pomiędzy jego kubaturą specjalnie w tym celu uformowaną.
Funkcje obsługujące (administracja, biura, magazyny) zostały zlokalizowane w niedostępnych dla zwiedzających strefach na poziomie parteru w części południowej budynku bezpośrednio pod rampą ekspozycyjną. Dla uzyskania wyższych pomieszczeń magazynowych planuje się częściowe wykonanie podpiwniczenia.
