Dom w Mławie pracowni James & Mau to budynek odważny i nietypowy. Ideą projektu było zachowanie jak największej powierzchni istniejącego ogrodu. Ze względu na kształt działki, budynek przyjął podłużną formę, architekci wykorzystali jednak długie i wąskie zielone korytarze wzdłuż granic działki wydzielając ścianami ogrodzenia wiele małych ogrodów i patiów wzdłuż podłużnych elewacji budynku.
Dom w Mławie
Projekt: James & Mau
Zespół: Jaime Gaztelu, Monika Moszczyńska, Diego Llorente
Lokalizacja: Mława, Polska
Powierzchnia domu: 289 m2
Zdjęcia: Jakub Certowicz
Dom w Mławie
Działka, na które stanął dom, znajduje się blisko centrum Mławy i położona jest w otoczeniu domów jednorodzinnych. Mimo że jest jedną z największych w okolicy, jej powierzchnia nie przekracza 1200 m2. Dom mieszkalny usytuowany jest po stronie zachodniej – architektom zależało na tym, aby uzyskać jak najwięcej miejsca po stronie wschodniej w istniejącym ogrodzie, który pozostaje nienaruszony i ma formę zbliżoną do kwadratu. Pozostała część przestrzeni pomiędzy domem a granicą działki ma szerokość 4 m określoną przez przepisy, co oznacza, że zamiast ogrodu powstały niefortunne zielone korytarze.
Aby rozwiązać ten problem, stanowiące ogrodzenie murowane ściany, które zgodnie z prawem mogą osiągnąć wysokość tylko 2,2 m, skręcają w kierunku wnętrza działki oraz dzielą zielone długie korytarze na wiele małych ogrodów-patiów. Ponadto ściany te oplatają fasadę domu z cegły, a nawet przenikają do wnętrza domu, przekształcając się w ściany nośne. Na nich postawiona jest betonowa skorupa, która podnosi wysokość domu do 3,3 m.
Ten zestaw ścian wewnętrznych i zewnętrznych ustanawia bezpośredni związek pomiędzy przestrzeniami wewnętrznymi i ogrodem-patiami, wykorzystując je wzajemnie poprzez komplementarne zastosowania. Kuchnia na przykład zyskała taras do grillowania, a sypialnia dzieci jest przedłużona o taras do zabawy na zewnątrz.
W ramach tej symbiotycznej relacji między wnętrzem a zewnętrzem warto zwrócić uwagę na dwie wieże, które znajdują się na wschodnim i zachodnim krańcu południowej fasady. Nadają one domowi skalę miejską i stanowią przejście z większej przestrzeni zewnętrznej do pomieszczeń wewnętrznych. Mają one wysokość 5,5 m i duże otwory, które przepuszczają naturalne światło.
Układ wnętrza jest zdeterminowany maksymalną dostępną szerokością (9 metrów) oraz długimi fasadami dostępnymi od strony północnej i południowej. Sypialnie, które wymagają mniej światła, znajdują się w części północnej. Natomiast przestrzenie wspólne ulokowane są w strefie najbardziej doświetlonej, skierowanej na południe. Pomiędzy obiema częściami pojawia się korytarz, który łączy wszystkie przestrzenie, a miejscami wizualnie zanika, powiększając otwarte strefy wspólne.
