Gdynia playground 2014 nastrajanie miasta to IV edycja imprezy, która odbywa się w dniach od 28 czerwca do 31 sierpnia 2014 r. na obszarze Bulwaru Nadmorskiego im. Feliksa Nowowiejskiego w Gdyni. Tematem tegorocznej edycji Gdynia Playground są nastroje w interpretacji młodych projektantów. Pomorskie Stowarzyszenie Projektantów PoCoTo zadba o wysoką amplitudę nastrojów, dzięki powstałym w przestrzeni miejskiej interaktywnym instalacjom. Zapraszając odbiorcę na spacer Bulwarem Nadmorskim, autorzy odkryją przed nim pełną gamę nastrojów: od drapieżnego mroku, egzystencjalnego niepokoju i histerii do dziecięcej euforii i buzujących hormonów szczęścia. Celem wydarzenia Gdynia Playground jest kształtowanie przyjaznej przestrzeni publicznej na terenie Śródmieścia Gdyni, poprzez promowanie wzornictwa przemysłowego i grafiki użytkowej. Nastrojone miasto uwrażliwi wszystkie pokolenia mieszkańców na estetykę i użytkowanie wspólnej przestrzeni miejskiej, jak i również promuje turystycznie Gdynię.
Inauguracja imprezy miała formę plenerowego pikniku, otwartego dla wszystkich zainteresowanych. Przez cały dzień w tle instalacji artystycznych pobrzmiewała nastrojowa muzyka stworzona przez DJ. Dodatkowo projektom towarzyszyły wydarzenia kulturalne i edukacyjne, takie jak: Nastrojowa Gra Miejska, warsztaty Usta na Patyku, artystyczne malowanie falochronu i longobardów, slam poetyki oraz koncert Fuka Lata.
Więcej informacji: Gdynia Playground
Budowa Gdynia PlayGround 2014
Otwarcie Gdynia PlayGround 2014
Opisy autorskie instalacji
Depresja
Autor: Adrian Mania
Depresja charakteryzuje się obniżeniem nastroju, obniżeniem napędu psychoruchowego, zaburzeniem rytmów okołodobowych i lękiem. Około 10% populacji cierpi na depresję. Choć najczęściej ujawnia się pomiędzy 15 a 30 rokiem życia, zachorować mogą także dzieci i osoby w podeszłym wieku.
Główną ideą projektu jest przedstawienie depresji w abstrakcyjny sposób, przy użyciu instalacji pozwalającej na interakcję. Oddziaływanie obiektu uświadamia czym może dla kogoś być depresja. Autor zaprojektował pawilon o wymiarach 5 x 5 x 3,5 m. Drewniana konstrukcja pomalowana na czarno, wypełniona jest pasami czarnego, półprzezroczystego materiału. W centrum ulokowane są głośniki, z których wydobywa się jednostajny dźwięk.
Fonia przechodzi od niskiej do bardzo wysokiej częstotliwości. Odwiedzający wchodząc do środka, w otoczeniu czarnych pasów i przejmujących dźwięków poczuje się przestraszony i rozdarty, jak człowiek chorujący na depresję. Dotkliwy dźwięk otacza, jak dokuczliwe myśli, których nie można się pozbyć. Jednocześnie ciekawość powinna go popychać do źródła dźwięku, który symbolizuje przyczynę depresji. Mrok czerni przecina słońce i w środku instalacji odwiedzający będą poruszać się po omacku. Przypadkowe spotkania twarzą w twarz dadzą sposobność do wyjścia z depresji lub poszukiwania źródła przykrego dźwięku. Wspólne utorowanie drogi ma ukryty wymiar symboliczny – ramię w ramię łatwiej jest pokonać chorobę.
Spójrz inaczej
Autorki: Nikola Weryk, Natalia Wasicionek
Instalacja „Spójrz inaczej” ukazuje odbiorcy fantazyjny świat widziany przez różowe okulary. Zamontowane w ramie markery umożliwiają zmianę otaczającej rzeczywistości. Na ekran możemy nanieść, co nam w duszy gra, napełnić obraz codzienności radością. Instalacja umożliwia sfotografowanie świata wraz z dorysowanymi elementami na różowym pleksi. Zamontowane z boku markery służą do rysowania po zmywalnym ekranie. Rysunków można się pozbyć za pomocą gąbki zainstalowanej na szynie. Poczuj wenę, daj się ponieść emocjom i zaaranżuj swój własny kawałek świata!
Tumiwisi
Autorka: Agata Niesiołowska
Każdy z nas czasami ma potrzebę uciec i schować się przed światem, skostnieć w bezruchu. Dla odbiorców poszukujących spokoju, samotności, obojętnych i niechcących się angażować w sprawy codzienne, autorka przygotowała projekt superkomfortowego Tumiwisia. Instalacja przeznaczona jest dla spacerowiczów, którzy kochają własne towarzystwo i chcą zniknąć z miasta na samotnej orbicie nastrojów. Świetnie poczują się w niej introwertycy, lubiący w spokoju poczytać nad morzem, niechętni przyglądaniu się atletycznym wyczynom głośnych plażowiczów. Tumiwiś to miejsce słodkiego zapomnienia, letniego letargu.
Tumiwisi jest podwieszaną instalacją o konstrukcji drewnianej, w kształcie kuli o promieniu 1,8 m. Połacie pomiędzy konstrukcją wypełnione są wikliną/drewnem, aby zachować ażurowość, ale jednocześnie oddzielić ściany obiektu od świata zewnętrznego. We wnętrzu znajduje się wygodne siedzisko z miękkiej poduszki.
Chmura – miękkie zanurzenie
Autorki: Diana Osmańska, Kamila Piotrowska
Chmury fascynują ludzi od zawsze. Ich ruch i zmienność pobudzają wyobraźnię, a kształty i kolory zachwycają swym naturalnym pięknem. Bujać w obłokach, leżeć w chmurach, czuć się jak w niebie. Wolno płynące, zmieniające swój kształt białe obłoki, wprawiają w marzycielski, sielski nastrój. Chciałoby się, jak w bajkach z dzieciństwa, polecieć do góry i położyć w ich miękkim puchu. Ich widok może być odskocznią od codziennych spraw.
Interaktywne siedzisko „Chmura” swoją formą zachęci spacerowiczów do postawienia swoich pierwszych kroków w chmurach. Marzycielom zapewni błogą lekkość bytu i pozwoli zanurzyć się w myślach o niebieskich migdałach. Przytłoczonych, zabieganych wprawi w nastrój głębokiego relaksu i wytchnienia. Ciało straci swój ciężar na chmurce. Zamykając oczy odbiorca odetchnie od codziennych zmartwień i doświadczy bezkresnej wolności.
„Chmura” jest siedziskiem, które kształtem dostosowuje się do użytkownika. Dzięki elastycznemu materiałowi rozpiętemu na solidnej konstrukcji może być wygodnym leżakiem lub miękkim fotelem. Niczym prawdziwy obłok będzie zmieniała swój kształt. Siadanie na nim wywoła subtelny ruch, co odda wrażenie naturalności i zmienności.
Gra nastrojów
Autor: Przemek Wróbel
Czym innym jeśli nie wyrażeniem własnego nastroju i stanu ducha są dźwięki, tworzone przez zarówno profesjonalnych muzyków, jak i niedoświadczonych, codziennych „kompozytorów”? Rytmiczne melodie wydobywane z instrumentów, łagodny śpiew, energiczny wrzask, czy nerwowy tupot, pozwalają okazywać swoje odczucia innym osobom lub po prostu dać upust własnym emocjom. Nastrajamy przestrzeń miejską wokół siebie, a jednocześnie oddziałujemy na osoby przebywające w pobliżu.
Instalacja „gra nastrojów” daje możliwość pasywnego wsłuchiwania się w delikatne pobrzękiwanie dzwonków, wywoływane przez nadmorską bryzę lub gwałtowne, dźwięczne uderzenia poruszanych silnym wiatrem elementów konstrukcji. Rozchodzące się dźwięki mogą zachęcić do wejścia w interakcję z instalacją i „odpowiedzenia” naturze własnym działaniem stymulującym ton. Odbiorca otrzymuje możliwość wejścia w rolę akustyka, który wybrzmiewa dźwiękiem stan swojego ducha w przestrzeń Bulwaru Nadmorskiego. Ciekawe, nietuzinkowe umiejscowienie projektu zapewnia użytkownikom i spacerowiczom zupełnie nową jakość muzycznych wzruszeń. W zależności od nastroju i chęci jego wyrażenia lub zmiany, działanie może odbywać się w pojedynkę lub wraz z przyjaciółmi, czy nieznanymi inicjatorami „gry”.
Głównymi elementami instalacji są wiszące obok siebie rurki wykonane z różnych materiałów oraz o zróżnicowanej średnicy i długości. Daje to możliwość uzyskania szerokiego zakresu dźwięków oraz atrakcyjnego wrażenia plastycznego. Wiszące na stalowych linkach rurki generują dźwięk przez wspólne zderzenia, a także posiadają wewnątrz kulkę, która podczas interakcji wytwarza dodatkowe impulsy dźwiękowe. Całość ograniczona jest szkieletem drewnianym, stanowiącym główny element umożliwiający podwieszanie dzwonków.
Melancholia
Autor: Tomasz Pater
Przestrzeń wydzielona białymi płachtami z geowłókniny daje szanse na odizolowanie się od otaczającego świata i zatopienie się we własnych myślach. Powiewające na wietrze białe kawałki materiału, kontrastujące z czarnymi, smutnymi drzewami wywołują melancholijny nastrój u odbiorcy. Płachty kadrują widok na niebo, odizolowując użytkowników od zgiełku tłumu. Zapraszają zadumanych wrażliwców na chwilę spoczynku. Bujając się delikatnie nad ziemią, można westchnąć z nostalgią.
Radość
Autor: Tomasz Pater
Co może dawać większa radość niż powrót do najszczęśliwszych chwil z dzieciństwa? – chlapanie się wodą, swawole na trzepaku w pełnym słońcu. Zaprojektowana miejska instalacja reaktywuje najmilsze wspomnienia u odbiorcy, pozwoli wejść przypadkowym przechodniom w interakcję i wspólnie pobawić się na Bulwarze. Obiekt zbudowany jest z rurek stalowych, połączonych ze sobą za pomocą kształtek hydraulicznych. Swoją formą ma przywoływać na myśl podwórkowe trzepaki, które kryją w sobie orzeźwiającą niespodziankę. Projekt wabi fantazyjnymi kolorami.
Wahania nastrojów
Autorka: Daria Przybyłowska
Radość, smutek, zainteresowanie, znudzenie, zachwyt, rozczarowanie. Nasz nastrój waha się w zależności od sytuacji, nastawienia, a przede wszystkim wpływu innych osób. Celowo lub nieświadomie możemy oddziaływać na drugiego człowieka. Kreując własną postawę oraz formę przekazu, wprawiamy ludzi w całe spektrum nastrojów. Instalacja „Wahania nastrojów” jest zmaterializowaną metaforą relacji międzyludzkich, wzajemnych oddziaływań kreujących nastrój. Obiekt zapewnia możliwość zarówno samotnego odpoczynku, zadumy na huśtawce, jak i wejścia w interakcję z inną osobą dzięki mobilności elementów. Możemy je zbliżać ku sobie i bawić się lub odpoczywać wspólnie z innymi użytkownikami.
Teksty redagowała: Małgorzata Biesiada
