Monolog to samodzielna, dłuższa wypowiedź jednej osoby. Pracownia Wutopia Lab na zlecenie Sino-Ocean Group stworzyła Muzeum Sztuki Monologu na terenie zielonego parku w Beidaihe w Chinach, przeznaczone dla osób, którę chcą uwolnić się od problemów otaczającego świata. Obiekt został ukończony i otwarty dla publiczności w lipcu 2022 roku. Całe założenie to niezwykła podróż w inspirującej przestrzeni zamkniętej w materialnej strukturze.
Muzeum Sztuki Monologu
Lokalizacja: Beidaihe District, Qinhuangdao, China
Powierzchnia: 1272㎡
Pracownia: Wutopia Lab (Architektura, wnętrza i architektura krajobrazu)
Główny architekt: Ting Yu
Manager i architekt projektu: Hao Li
Zespół projektowy: Raven Xu, Zhizheng Wang, Ziheng Li, Xinping Jiang (Intern)
Prototype Research: Xinyang Dai, Jun Ge, Murong Xia, Binhai Miu (Structure)
Zdjęcia: CreatAR Images, Seven W
Modelka: Nayu Su
Muzeum Sztuki Monologu
Muzeum Sztuki Monologu jest niczym rozwijający się ręczny zwój. Zaczynając od małego teatru wejściowego, gdzie światło przebija się pod różnymi kątami, odwiedzający wchodzą do galerii sztuki, a cichy wodny dziedziniec powoli odsłania się wzdłuż otwartego korytarza, przechodząc przez kolorową salę jogi do jasnej galerii sztuki (sale wystaw i malarstwa). Później światło gaśnie, ścieżka staje się węższa i omija herbaciarnię ukrytą za ścianą. Na końcu znajduje się studio tańca. Wychodząc z budynku, goście przemieszczają się wzdłuż ściany kwiatowej oraz brodzą prawie po wodzie, która przepływa przez centralną część założenia i wizualnie zanurza budynek w otaczająca wodzie. W obszarze teatru sześć drzew usytuowanych nad wodą subtelnie szepcze i potrząsa swoimi głowami na wietrze.
Muzeum Sztuki Monologu to przestrzeń wielofunkcyjna. Pozwala różnym ludziom przebywać w różnych przestrzeniach w tym samym czasie, ale pozwala także być samotnym w artystyczny sposób. Plan budynku jest złożony i nieregularny, a projekt konstrukcyjny pozornie nie sprzyja odporności na trzęsienia ziemi. Jednak gdy muzeum jest podzielone, z wyjątkiem galerii sztuki, prostokątne studio tańca, okrągłe studio jogi i owalny teatr są symetryczne i regularne z doskonałą wydajnością sejsmiczną. W związku z tym Lao Hu (inżynier budowlany) wykonał trzy złącza sejsmiczne, aby podzielić je na cztery niezależne jednostki konstrukcyjne. Zwolniono rozszerzanie i deformację bardzo długiej struktury, zmniejszając naprężenie cieplne i zapobiegając pęknięciom strukturalnym spowodowanym zmianami temperatury. Po zaakceptowaniu połączeń sejsmicznych architekt musiał starannie zaprojektować węzły, aby ukryć ich obecność na dachu, elewacji i we wnętrzu, dzięki czemu zapewnił ciągłość wizualną swojego obrazu.
Mały teatr to foyer budynku i został zaprojektowany jako przestrzeń elastyczna. Jednocześnie, aby zwrócić uwagę widzów na przedstawienie, został zaprojektowany jako przestrzeń zamknięta. Architekt wyciął fragment skorupy i umieścił zakrzywiony świetlik nad tylną częścią sceny, aby światło dzienne lub księżycowe spływało jak wodospad do wnętrza. Oddzielony od głównej stalowej konstrukcji teatr jest ukształtowany przez ciągłe zamknięcie żelbetowej konstrukcji ściennej – eliptycznej kolumny stojącej na basenie. Wewnątrz jest głośno, a na zewnątrz cicho.
Przestrzeń budynku rysowana linią
Najbardziej artystyczną cechą chińskiego malarstwa jest linia. Różne części pędzla są używane do tworzenia na papierze zróżnicowanych linii – prostych i elastycznych, grubych i lekkich, suchych i mokrych, o różnej grubości, ale ciągłych. Takie linie nie tylko informują o przestrzeni, ale także o częstotliwości. Granice Monologu architekt z pracowni Wutopia Lab postrzega jako przesuwającą się linię atramentu. Kolejne pomieszczenia, przestrzenie i korytarze je łączące odzwierciedlają dynamikę oraz masę ruchu pędzlem, czy zamiennie piórem. Kolejne przestrzenie, zamknięte z zewnątrz, otwierają się na wewnętrzny dziedziniec, by na końcu podróży otworzyć swoje wnętrza na rozległy krajobraz.
Architektom zależało na tym, aby szklana powierzchnia wychodząca na zewnątrz dziedzińca i muzeum miała zapewniony ciągły oraz nieprzerwany widok bez żadnych, przeszkadzających elementów konstrukcyjnych. Aby zmniejszyć ciężar własny konstrukcji i rozmiar elementów konstrukcyjnych, dach jest wykonany z jednolitej warstwy betonu z kamienia drobnoziarnistego z żebrowanymi płytami stalowymi na wierzchu. Następnie inżynier Lao Hu ustawił w wąskim korytarzu niezależne kolumny z nadwieszonymi belkami stalowymi i ukrył je w ścianach. W powiększonej przestrzeni muzeum sztuki zastosowano jednoprzęsłową jednostkę konstrukcji stalowej z nadwieszoną belką. Struktura budynku potęguje w pełni efekt transparentności, bez pionowych elementów blokujących elewację od strony wodnego dziedzińca.
W 2009 roku architekt odwiedził szkołę tańca w Londynie zaprojektowaną przez Herzoga & De Meurona, jedną z najbardziej znanych pracowni architektonicznych na świecie. Od reżysera dowiedział się, że tancerze podczas treningu potrzebują dużej ilości światła. Projektując muzeum wiedział, że piękny krajobraz i kolorowa fasada zakłócałyby ich emocje. Pracując nad koncepcją budynku architekt zaprojektował studio tańca jako półprzezroczyste szklane pudełko, które jednocześnie odfiltrowuje zewnętrzną scenerię jako tło.
Inspirujący obraz
Zrezygnowałem z marzenia o malowaniu pejzaży po skopiowaniu Sześciu Mędrców Ni Zana (chińskiego malarza z okresu dynastii Yuan), zdając sobie sprawę, że nigdy nie będę mógł być artystą takim jak on. Ale te sześć drzew stało się moją obsesją. Dlatego wiele moich prac zakłada wykorzystanie roślinności jako punktu odniesienia. Tym razem, ze względu na ograniczenia klimatyczne, użyłem sosny, wiązu, cyprysu, klonu, dębu i wiązowca chińskiego, zamiast oryginalnych drzew, aby stworzyć nowych sześciu mędrców w przestrzeni wodnego ogrodu – mówi o swoich inspiracjach projektant.
Dziedziniec został pierwotnie zaprojektowany z białą posadzką z suchej gliny. Mogło to nadać całemu budynkowi wrażenie nieważkości. Architekt zmienił jednak zdanie, nasadzając wspomniane drzewa – zamiast podążać za nieco słodkim snem, starał się wyrazić nieco melancholijny nastrój. Obraz Sześciu Mędrców wyraża się poprzez rozległą taflę wody z dużą ilością pustki, dzięki czemu prezentuje wysublimowaną atmosferę. Projektant zmienił biel na czerń, zamieniając biały kwadrat w ciemną powierzchnię. Tworzy to nową głębię w aspekcie wizualnym. Biały budynek jest otoczony głęboką kałużą ciszy. Okolica nagle się wycisza, a przebywając w przestrzeni obiektu słychać tylko szelest wiatru wiejącego przez Sześciu Mędrców.
Chciałem, aby projekt płynącej wody stał się wzburzonym prądem na spokojnym dziedzińcu wodnym, tworząc projekt wody w wodzie. Woda spływa więc z pochylni do środka dziedzińca, skręcając się i wijąc, następnie płynie w kierunku sali jogi, łącząc się z zewnętrznym systemem wodnym pod fundamentami budynku, a finalnie spokojnie spływając do morza. To łączy samodzielne Muzeum Sztuki Monologu z Morzem Żółtym.
Wodny dziedziniec ucichł. Kiedy spojrzałem na biały budynek ze szklaną fasadą na krawędzi czarnego basenu w renderingu, pojawiła się nowa swojskość, a atmosfera tego miejsca była zbyt sztampowa. Postanowiłem więc go rozświetlić, zmieniając okrągłą fasadę sali do jogi w gradient witrażu. Z odrobiną koloru w gęstym tuszu pojawia się błyszcząca szklana forteca – opowiada o niezwykłym projekcie architekt z pracowni Wutopia Lab.
Ściany wewnętrzne i zewnętrzne budynku wykonane są ze szkła, litej struktury i ściany kwiatowej. Niezależnie lub w połączeniu, te trzy elementy są ciągłe jako przesuwające się pociągnięcia pędzlem, które tworzą różne warunki brzegowe muzeum.
W kurortach są wszelkiego rodzaju małe, ale radosne pragnienia. Czasami może być nawet zbyt głośno. Musimy być cicho. Powodem, dla którego klient nazwał muzeum sztuki Monologiem, jest prawdopodobnie jego ambicja stworzenia wyspy pośrodku tętniącego życiem morza, gdzie ludzie mogą być sami i samotni. To nasz jednoosobowy raj. A morze jest gdzieś w pobliżu.
Konsultant oświetleniowy: Chloe Zhang, Shiyu Wei, Xueyi Liu
Konsultant materiałowy: Jing Sun
Projekt budowlany: Shanghai SUNYAT Architecture Design Co., Ltd.
Zespół projektowy:
Architekt: Yumei Zhu
Konstruktor: Wenxiao Hu
Electromechanics: Jiayin Shi, Bo Mao, Yaqian Mao, Yuheng Zou
Wnętrza: Bing Yu, Rui Shen, Licong Zhou, Fang Zhang
Projekt konstrukcji: Tianjing Tianzituowei Architecture Design Co., Ltd.
Projekt krajobrazu: Beijing Sino-Ocean Landscape Design Institute Co., Ltd.
Fasada budynku: BG&E Façade Technology (shanghai) Co., Ltd.
Klient: SINO-OCEAN GROUP SEATOPIA (Xiaoyan Zhang, Yuemin Jin, Dongfang Zhao, Junhao Li, Yue Yang, Yu Shi, Dongyang Zhao, Jiyao Wang, Hai Dou, Jiang Yu, Zhining Zhang, Ning Su, Xingwang Liu, Yishen Jiao)
Wykonawca: Zhongtian Construction Group Co., Ltd.
Wykończenie: Sino-Ocean Decoration Engineering Co., Ltd.
Ściany kurtynowe: Tianjin Dongfang Haichuan Door Window and Curtain Wall Joint-stock Co., Ltd.
Ogród: Beijing Shengyuan Ecological Garden Co., Ltd.
Kwiaty: Tangshan Yuchuan Construction & Decoration Engineering Co., Ltd.
