Konkurs urbanistyczny na opracowanie koncepcji osiedla mieszkaniowego w Gdańsku Piecki-Diabełkowo
Główną ideą koncepcji projektantów z Pracowni MIDI jest wykorzystanie jarów jako komunikacji pieszej dla wszystkich mieszkańców osiedla. Ruch samochodowy został przesunięty na drugi plan, dzięki czemu stworzono komfortowy układ ciągów spacerowych dla ludzi zamieszkujących osiedle. Innym czynnikiem, determinującym ostateczny charakter projektowanych obiektów, była niska intensywność zabudowy.
Autorzy: MIDI Pracownia Architektoniczna
Status: Projekt koncepcyjny
Organizator konkursu: Politechnika Gdańska
Kontekst
Wskazana pod inwestycję działka pomiędzy ulicami Suwalską i Alfreda Nobla a Wileńską i lasem na wzgórzu przy Jaśkowej Dolinie jest wzgórzem na którego szczycie MPZP zakłada punkt widokowy.
W tej chwili działkę opanowała wspaniała polna roślinność. Wysokie trawy i krzaki. Szczególnie obszar naturalnych zagłębień terenu – jarów. Ze szczytu roztacza się piękny widok na wschód i południe. Od północy do działki przylega gęsty las.
Otaczająca zabudowa nie ma spójnego charakteru. Od domów jednorodzinnych i szeregówek, przez współczesne budynki wielorodzinne aż do zrewitalizowanych bloków z wielkiej płyty.
Struktura komunikacji jest niepełna. Wiele z uliczek prowadzi do nikąd a chodniki kończą się w polu. Bez nawigacji ani rusz.
Idea
Podstawowym założeniem projektu jest wykorzystanie jarów jako komunikacji pieszej dla wszystkich mieszkańców osiedla/wspólnoty. Założono także przesunięcie samochodów na drugi plan tak aby ludzie nie musieli spacerować po skrawku chodnika obok parkingu. Kolejnym ważnym elementem jest niska intensywność zabudowy. Ten parametr można łatwo podnieść „idąc w górę” ale wydaję się to niekonieczne (miejsca na parkingi wystarczy). W centralnym miejscu zaproponowano wielofunkcyjny budynek socjalny.
Rozwiązania projektowe
Struktura zamieszkania
Na początku procesu projektowego założono że mieszkańcy osiedla zawiążą wspólnotę. Jednak nie zawsze się to udaję. Stąd pomysł żeby projektować osiedle pod kątem kreacji relacji międzyludzkich. Wytworzenie wielu miejsc spotkań. Tematyzacja przestrzeni publicznej: strefy niewymiarowych boisk, miejsca spotkań, miejsca widokowe, trasy przełajowe i centralny częściowo zadaszony plac przed budynkiem socjalnym. Myślenie o osiedlu jako cohousingu może mieć również odzwierciedlenie w architekturze. Budynki zaplanowane na modularnej siatce mogą być aranżowane mieszkaniami (patrz schematy mieszkań) na wiele sposobów, zależnie od potrzeb zamawiających.
Powiązanie komunikacyjne (samochody)
Projekt zakłada wytworzenie fragmentu sieci ulic, części tkanki miejskiej, nie sięgaczy. Zaproponowany układ ulic łączy koniec ulicy Suwalskiej z ulicą Alfreda Nobla. Ulice dojazdowe obsługujące budynki wiodą na powierzchni terenu aż do miejsca przed szczytem wzniesienia gdzie schodzą poniżej poziomu gruntu i wytworzonym sztucznie zagłębieniu przechodzą pod ścieżkami pieszymi. Brak kolizji ludzi i samochodów.
Korytarze ekologiczne (komunikacja pieszo rowerowa)
Przyjęte rozwiązanie projektowe zakłada wykorzystanie naturalnych zagłębień teren ( schemat 1) jako tras sieci ścieżek pieszych i rowerowych. Ścieżki te swą genezę mają na skraju działki gdzie przyłączone są do istniejących bądź projektowanych (MPZP) ciągów pieszych, a łączą się w centralnym punkcie działki na placu, stąd prowadzą do przyległego lasu.
Korytarze ekologiczne zaplanowane między budynkami wypełniać ma zieleń nasadzona tak aby wyglądała jak dzikorosnąca. Trawniki obsadzone wysoką trawą i dzikimi kwaitami tworzyć będą niepowtarzalny klimat. W tych przestrzeniach znalazło się także miejsce na place zabaw, boiska itp. Wszystkie nawierzchnie powinny być przepuszczalne aby nie zakłócać ekosystemu.
Korytarze ekologiczne stanowić będą wysokiej jakości przestrzeń publiczną.
Struktura zabudowy
Mimo niskiej intensywności zabudowy zaproponowano układ o podobnych odległościach między budynkami jak na sąsiedniej działce, co spowodowało niedużą ilość kondygnacji. Wysokości budynków dobrano tak aby nie zasłaniały horyzontu patrząc z dachu budynku socjalnego na którym znajduję się taras widokowy.
Budynki
Większość zaprojektowanych budynków stoi na pochyłych słupach co zwiększa ilość przestrzeni publicznej i daje wiele możliwości zagospodarowania terenu pod nimi. Pod częścią budynków zaplanowano miejsca parkingowe. Pozostała cześć działki pod budynkami pełni rolę „zadaszonej” przestrzeni publicznej.
Wyjątkiem są budynki we wschodniej części działki, które zaprojektowano na stoku tak że od strony wejściowej, drogowej „leżą” na ziemi a od strony korytarza ekologicznego stoją na pochyłych słupach.
Kolejnym wyjątkiem jest budynek socjalny na szczycie górki. Jest to obiekt wspólny który pełnić będzie wiele funkcji. W jego wielofunkcyjnej sali mieścić się może przedszkole lub organizowane mogą być przyjęcia okolicznościowe. Służyć może jako świetlica bądź szkoła tańca. Znajdą się też tam miejsca dla młodzieży typu sale prób czy miejsca do ćwiczeń.
Wszystkie budynki zaprojektowano na siatce modularnej 6600x6600mm. Poszczególne mieszkania składają się z modułów o tych proporcjach. Także przestrzeń pod budynkami organizowana jest wg tej siatki co pozwala w wygodny sposób parkować pod budynkiem.
