JEMS Architekci - Warszawa

Jesteśmy zespołem architektów, których łączy spojrzenie na złożoną rzeczywistość i metody działania w jej obrębie. Staramy się, aby nasz sposób pojmowania tej rzeczywistości, analizy jej wielowarstwowych wątków, a nawet świadomość pewnych ograniczeń, stawały się źródłem twórczej inspiracji w poszukiwaniu nieschematycznych dróg projektowania. Artystyczne „credo” i manifesty czy gotowe społeczne projekty nigdy nie były w centrum naszych zainteresowań, choć i one składają się na wielowątkowy obraz świata, w którym przyszło nam działać. W tym sensie również pewne typologiczne schematy czy nawet wzorniki architektoniczne warte są zainteresowania i konfrontacji ze zmieniającymi się realiami. Staramy się to czynić, unikając jednak traktowania ich jako katalogu gotowych rozwiązań. Mamy świadomość specyfiki lokalnego rynku i wpływów globalnych.

Zwiększająca się skala inwestycji, coraz lepsza jakość (importowanych w znacznym procencie) technologii wyprzedziły kondycję samej architektury, a przede wszystkim zdystansowały architektoniczny dyskurs, tak w strefie publicznej, jak i profesjonalnej. Dyskurs taki, o ile obecnie istnieje, nie ma w naszej rzeczywistości wpływu na praktykę. Świadomość problemów i akceptacja ograniczeń rozwoju w krajach o silnie ugruntowanej tradycji bywa często źródłem siły i inspiracji, a u nas nie do końca zrozumiana skutkuje ideową pustką. Staramy się przed nią bronić. Funkcjonowanie na marginesie „mainstreamu” europejskiej myśli gorących debat może być „szczepionką” na bezrefleksyjnie asymilowane i powielane teorie i wzorce. Nie mamy jednak złudzeń: sytuacja taka niesie więcej zagrożeń niż korzyści. „Z braków waszych nie narodzi się Braque” – napisał w „Dziennikach” zmagający się z polską „letniością” Gombrowicz. Jesteśmy przekonani, że pewne pytania należy stawiać, niekoniecznie w nadziei uzyskania rozstrzygających odpowiedzi.

JEMS Architekci
źródło: www.jems.pl

Zespół budynków biurowych Platinum Business Park, Warszawa
projekt: 2006

Rozbudowa Biblioteki Raczyńskich, Plac Wolności, Poznań
projekt konkursowy: 2008, I Nagroda

W jakim stopniu obecnie powstająca architektura powinna być przedmiotem czysto teoretycznych, intelektualnych spekulacji, wynikiem analiz społecznych, różnorodnych scenariuszy i teorii wykraczających poza jej tradycyjne ramy – funkcjonować w trudnej do ogarnięcia przestrzeni współczesnej sztuki? W jakim stopniu jest ona samoistna „self evident”, odwołująca się do świata swojej własnej realności, języka, porządku, struktur i typologii, a w jakim „kulturowo nieobciążona” ma czerpać swą siłę z intuicyjnej recepcji świata przyrody: światła, klimatu, właściwości i poetyki materiałów?

Jeśli nasze projekty nie sytuują nas w gronie architektów zajmujących zawsze jednoznaczne stanowisko wobec tych pytań, to nie wynika to z akceptacji akceptacji postmodernistycznego „anything goes”, raczej z rezerwy wobec naiwnej modernistycznej wiary w możliwości ogarnięcia całej złożoności świata. Architektura JEMS unika epatowania formą jako wartością samoistną. Nie szukamy także wrażeń w tworzeniu „ad hoc” nowych społecznych scenariuszy. W naszych pracach próbujemy odnaleźć to, co jest dla poszczególnych tematów specyficzne. Zdefiniować temat, tak aby stał się inspiracją do poszukiwań architektonicznych. W świecie wielkich imitacji, w których coraz trudniej o autentyzm wypowiedzi, JEMS stara się czerpać zarówno ze współczesnej nam rzeczywistości, jak i doświadczeń przeszłości, często odwołując się do estetycznej opcji „zero” – świata form elementarnych.