Konkurs na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej wschodniej części Wyspy Pomorskiej.
I Nagroda Ex-Aequo
Projekt konkursowy: PADM – Pracownia Architektoniczna Dawid Marszolik + Katarzyna Rakowska
Data: Październik 2012
Lokalizacja: Wrocław
Zespół autorski:
arch. Dawid Marszolik, stud. WA Politechniki Śl. Katarzyna Rakowska
Wyspa Pomorska we Wrocławiu
1. IDEA
1.1. PROLOG
Cała idea opracowania i proces projektowy WrocłaWyspa opiera się na wyznaczeniu części wspólnej 3 płaszczyzn odpowiadającym zagadnieniom: urbanistyki, funkcji i formy.
Pozwala to stworzyć założenie architektoniczne odpowiadające potrzebom potencjalnych użytkowników, wpisujące się w bardzo ważny i mocny kontekst miejsca, nie konkurując z zastanym otoczeniem.
1.2. URBANISTYKA
Teren opracowania jest bardzo nietypowy , co narzuciło pewne rozwiązania.
Ze względu na rozmiar wyspy postanowiono wykorzystać całą jej powierzchnie.
Poziom terenu wyspy z dużo niższego podwyższono nieznacznie ponad poziom ulicy Pomorskiej. Tym samym ułatwiło to dostęp do przestrzeni na wyspie i zmniejszyło ryzyko zalewania terenu.
Podnosząc teren uzyskano przestrzeń dla kondygnacji garażu podziemnego, gdzie znajduje się większość miejsc parkingowych obsługujących budynek. Ogranicza się w ten sposób miejsca postojowe na powierzchni na rzecz ciągów pieszych i rowerowych. Na powierzchni zostawiono tylko konieczne podjazdy i miejsca dla służb obsługi komunalnej. Konieczny dojazd do budynku dla służb uprzywilejowanych stanowi ciąg pieszo-jezdny od strony południowej.
Teren wyspy „rozcięto” i częściowo wyniesiono o jedną kondygnację, tworząc w ten sposób kubaturę usług i strefę publiczną, którą stanowi promenada (wspomniany ciąg pieszo-jezdny) obsługująca usługi i strefy wejściowe dla potencjalnych mieszkańców wyższych kondygnacji.
Przestrzeń publiczna jest dodatkowo powiększona o drewniane podesty na wodzie przeznaczonych na różne funkcje.
1.3. FUNKCJA
W poszukiwaniu odpowiedzi na potrzeby potencjalnych użytkowników zadecydowano o kontynuacji tendencji z północnego sąsiedztwa funkcji mieszkalnych na wyższych kondygnacjach przy zachowaniu funkcji usług i publicznych w parterze. W parterze przewidziano również, oprócz usług i promenady, strefy wejściowe do apartamentów z poziomu 0, chcąc zerwać z częstą tendencją zamkniętych osiedli. Z parkingu podziemnego natomiast mieszkańcy mają bezpośredni dostęp do komunikacji pionowej.
Kondygnacje mieszkalne zaprojektowano tak, aby w pełni wykorzystać unikatową lokalizację na wyspie oraz niepowtarzalny charakter miejsca.
Moduły konstrukcyjne oraz ułożenie budynku względem stron świata są tak dobrane, aby budynek był jak najbardziej elastyczny pod względem układu oraz wielkości lokali mieszkalnych.
Apartamenty zaprojektowano od jednopokojowych do pięciopokojowych.
Przy trzech kondygnacjach i wspomnianych modułach konstrukcyjnych tworzy się możliwość różnych konfiguracji układu mieszkań, pod względem wielkości, typów i ilości, w zależności od potrzeb rynku.
Same apartamenty, niezależnie od wielkości są zaprojektowane tak, aby był czytelny podział na strefę nocną i dzienną. Szczególny nacisk stawiany jest na otwarcie stref dziennych na części południową z widokiem na rzekę i część historyczną, dodatkowo wzbogaconą o tarasy-loggie kierowane również na tę stronę.
Przy tak dobranych powierzchniach, uniwersalności i nietypowości układu pomieszczeń powstałe w ten sposób apartamenty uzyskały nową jakość mieszkania jako czynności odpowiadając randze projektowanemu budynku.
1.4. FORMA
Jednocześnie z zagadnieniem urbanistycznym jak i funkcjonalnym na ostateczny wynik procesu projektowego miało wpływ zagadnienie dotyczące formy obiektu.
Podział funkcji na publiczną i mieszkalna ma odzwierciedlenie również w bryle budynku oraz przewidzianych materiałach wykończeniowych.
Strefa publiczna i usług jest wykończona w większości drewnem w połączeniu z zielenią urządzoną. Stwarza to zapraszający i ciepły nadwodny charakter.
Tym samym stanowi to również pewnego rodzaju drewniany postument dla osadzonej na nim bryły części mieszkalnej. Ona sama ma postać prostopadłościanu ukierunkowanego zgodnie z kierunkiem rzeki. Od strony wschodniej formują ją dodatkowo dwie płaszczyzny, które ścinają jej część, nadając lekkości i dynamiki części nadwieszonej budynku, poprawiając tym samym jakość części publicznej na kondygnacji 0.
Bardzo ważnym elementem dla projektu była chęć wpisania się w kontekst miejsca, a nie konkurowanie z nim. Stąd dobór proporcji i ilości kondygnacji budynku taki, aby nie dominował wśród istniejących.
Ponieważ lokalizacja obiektu jest „na styku” architektury historycznej ze współczesną pojawiła się idea zastosowania materiałów odbijających na elewacji, które powielają obrazy zastanego otoczenia, w żaden sposób z nim nie konkurując, a jedynie delikatnie przyciemniając odbicie swym kolorem.
Surowy charakter okładziny 3 ostatnich kondygnacji jest ocieplony drewnianym wykończeniem tarasów/loggi co stwarza bardziej przyjazny i ciepły klimat wewnątrz mieszkań, a z zewnątrz ciekawie kontrastuje z odbijającą elewacją.
2. ZESTAWIENIA POWIERZCHNI I PODSTAWOWE PARAMETRY BUDYNKU
POWIERZCHNIA ZABUDOWY: 956,81m2
WYSOKOŚĆ BUDYNKU: 14m2
LICZBA KONDYGNACJI PODZIEMNYCH: 1
LICZBA KONDYGNACJI PODZIEMNYCH: 4
LICZBA MIESZKAŃ: 17 (3x1POKOJOWE , 1x2POKOJOWE , 5x3POKOJOWE, 6x4POKOJOWE, 2x5POKOJOWE)
3. ROZWIĄZANIA KONSTRUKCYJNE
Cały układ konstrukcyjny został zaprojektowany jako żelbetowy, ze względu na nietypowość rozwiązania.
Układ nośny stanowi sztywny układ stropów i słupów na określonych modułach konstrukcyjnych.
zachodnia część układu zdylatowana od reszty układu skonstruowana jest na zasadzie monolitycznych elementów żelbetowych zbliżonych kształtem do litery C. Sztywność i nośność układu zapewniają potężne belki i fundamenty układzie podłużnym.
3.1. FUNDAMENTY – monolityczne, żelbetowe, wykonywane na miejscu budowy
3.2. STROPY – monolityczne, żelbetowe, wykonywane na miejscu budowy
3.3. ŚCIANY – – słupy monolityczne, żelbetowe, wykonywane na miejscu budowy, wypełnienie natomiast pustakami ceramicznymi
3.4. STROPODACH – – monolityczne, żelbetowe, wykonywane na miejscu budowy wykończony w systemie odwróconym
4. MATERIAŁY WYKOŃCZENIOWE
Materiały wykończeniowe kondygnacji 0 to drewno, na ruszcie drewnianym na ociepleniu, przy zachowaniu szczelin wentylacyjnych. Na wyższych kondygnacjach przewidziano płyty stalowe, w ciemnym kolorze, lakierowane na wysoki połysk w celu uzyskania odbijającej powłoki. Płyty zakotwione na podkonstrukcji stalowej. Okna w wyższych kondygnacjach projektowane z szybami na zasadzie luster weneckich, zbliżonych kolorem do reszty elewacji.
Tarasy wykończone drewnem na podkonstrukcji drewnianej lub stalowej.
