Rozbudowa istniejącego domu z lat 60-tych powstała na podmiejskiej działce o dużym spadku w otoczeniu architektury jednorodzinnej przeplatanej budynkami o funkcji gospodarczej. Istniejący dom – typowa dla lat 60-tych kostka, był oparty na stosunkowo funkcjonalnym planie, aczkolwiek dla inwestorów oferował zbyt mało przestrzeni.
Dom w Łaziskach Górnych – Rozbudowa domu z lat 60-tych
Pracownia: SLAS Architekci | Aleksander Bednarski, Mariusz Komraus
Lokalizacja: Łaziska Górne
Inwestor: Prywatny
Konstrukcja: Firma Inżynierska STATYK
Powierzchnia użytkowa: 179,68m2
Powierzchnia netto: 295 m2
Kubatura: 1268,65 m3
Projekt: 2013 / Realizacja: 2013-2014
Dom Łaziska
Rozbudowa domu z lat 60-tych
Głównym wymogiem inwestora było powiększenie strefy dziennej. Budynek został poddany gruntownej re-aranżacji funkcjonalnej oraz rozbudowie. Na poziomie parteru usunięto większość ścian działowych i nośnych zastępując je podciągami. Od strony południowej dobudowano dwukondygnacyjną przestrzeń mieszczącą na poziomie parteru garaż a na pietrze salon wraz z tarasem. Taras jest funkcjonalnym przedłużeniem funkcji kuchni, jadalni oraz salonu i ze względu na częściowe zadaszenie stanowi dodatkowy „pokój”, będący najchętniej wykorzystywaną przestrzenią domu. Jego lokalizacja sprawia, iż poza pełnym wglądem do salonu, rozciąga się z niego widok na ogród – jest to swoisty łącznik domu z ogrodem.
Na 2 piętrze umieszczono sypialnie z wyjściem na obszerny taras oraz łazienki. W budynku zlikwidowano wszystkie zbędne otwory okienne od strony północnej. Redukcja otworów okiennych pozwoliła na przekierowanie środków finansowych i zastosowanie panoramicznych przeszkleń w salonie od strony południowo-zachodniej. Parter budynku oprócz garażu mieści w sobie pomieszczenia techniczne oraz magazynowe. Wejście do budynku znajduje się w przeszklonym wiatrołapie, pełniącym również funkcje oranżerii. Dom został wykończony tynkiem silikatowym a jego kolorystyka została dopasowana do istniejącej zabudowy mieszkalnej i gospodarczej.
Duża różnica poziomów terenu powoduje nietypową sytuację, w której strefa dzienna jest wyniesiona na poziom kondygnacji 1 piętra, co z jednej strony jest utrudnieniem a z drugiej otwiera projekt na nowe możliwości i relacje z otoczeniem. Zawieszony w ogrodzie taras daje możliwość korzystania z widoków, a oderwanie strefy dziennej od poziomu gruntu zwiększa poczucie bezpieczeństwa mieszkańców.
W budynku zastosowano rozwiązania i technologie zwiększające energooszczędność (rekuperacja, kolektory słoneczne, ogrzewanie podłogowe, kominek z płaszczem wodnym itp.) sprawiające, iż dom po zmierzeniu parametrów szczelności i zużycia energii staje się niemal pasywny.
