Działka, na której znajduje się prezentowany dom, położona jest w malowniczym sosnowym lesie. Rosną na niej przepiękne, porośnięte bluszczem sosny, które od samych początków urzekły zarówno inwestora jak i projektantów. Zaczynając prace nad koncepcją domu projektanci z biura Z3Z ARCHITEKCI stanęli przed zadaniem wpisania budynku między istniejące drzewa, tak aby jak najmniej z pięknego, starego drzewostanu musiało zostać wycięte. Tak powstał Dom Wtopiony w Las.
Dom Wtopiony w Las
Pracownia: Z3Z ARCHITEKCI | Mateusz Zajkowski
Zespół projektowy: Mateusz Zajkowski, Emilia Chomiuk
Lokalizacja: okolice Warszawy
Powierzchnia: 330 m2
Dom Wtopiony w Las
Architekci z warszawskiej pracowni wspólnie z inwestorem znaleźli na działce polanę, którą wybrali jako docelowe miejsce usytuowania domu. Wpisało się to także w później odkrytą wizję na tę działkę ze strony Lasów Państwowych. Z jednej strony trudności budowania w lesie, a z drugiej chęć zachowania jak największej ilości drzew przyczyniły się do tego, że dom niemalże wyrasta z lasu.
Zastosowanie na pozór obcego dla naturalnego krajobrazu materiału jakim jest blacha było strzałem w dziesiątkę. Trudno sobie wyobrazić inny materiał, który lepiej by się komponował z otaczającą go przyrodą. Przejeżdżając przylegającą do działki drogą ma się wrażenie, jakby dom stał tam od zawsze i był wrośnięty w zieleń. Czarna blacha trapezowa została użyta jako zewnętrzna powłoka elewacji. Drewniane elementy zagłębione w bryle domu zostały wykonane z desek cedru kanadyjskiego. Jego nieregularna struktura ma podkreślać leśny niejednorodny charakter otoczenia. Elewacja i bryła budynku tymi sposobami sprawia wrażenie jakby przynależała do tego miejsca od dawna, mimo swojej śmiałej, nowoczesnej formy.
Front domu zaprasza użytkowników drewnianym zagłębieniem wyróżniającym się z reszty bryły jednoznacznie wskazując wejście. Obszerne zadaszenie w tym miejscu mieści także wjazd do garażu z ukrytą pod cedrowym drewnem bramą garażową. Podobne drewniane zagłębienie znajduje się z drugiej strony budynku i tworzy taras rekreacyjny.
Wnętrze budynku utrzymane zostało w ascetycznej bieli z betonowymi posadzkami. Ze środka dzięki możliwie największym przeszkleniom rozciągają się widoki na zieleń. Szczególnie ciekawy efekt dają narożne okna z szybami łączonymi w narożniku bez słupka. Dzięki nim las staje się dostępny z wnętrza na wyciągnięcie ręki. Ciekawy efekt został stworzony w pokojach dzieci, gdzie całą długą ścianę połączonych pokoi stanowi okno z którego można podziwiać majestatyczne, porośnięte bluszczem sosny. Wnętrza nie odciągają uwagi od obrazów zieleni, harmonizują z nimi, nie konkurując.
