W ostatnich dniach zostały ogłoszone wyniki A’Design Award. Warszawska pracownia Z3Z Architekci znalazła uznanie międzynarodowego jury i zdobyła aż 2 nagrody. Intrygujący Dom Wtopiony w Las powstał na malowniczej działce otoczonej sosnami. Czarna blacha efektownie wpisuje współczesną formę w leśny krajobraz. Dom Podmiejski natomiast zlokalizowany jest na silnie zurbanizowanych przedmieściach Warszawy. Prosta, estetyczna i czytelna bryła uzupełniła chaotycznie kształtowaną na przestrzeni kolejnych lat otaczającą zabudowę. Gratulujemy!
Dom Wtopiony w Las
Pracownia: Z3Z ARCHITEKCI | Mateusz Zajkowski
Zespół projektowy: Mateusz Zajkowski, Emilia Chomiuk
Lokalizacja: pod Warszawą
Powierzchnia: 330 m2
Zdjęcia: Marcin Mularczyk
www.fotoradarmm.pl Marcin Mularczyk
Działka położona jest w malowniczym sosnowym lesie, rosną na niej przepiękne porośnięte bluszczem sosny, które od samych początków urzekły zarówno inwestora jak i projektantów.
Zaczynając projektowanie domu projektanci Z3Z ARCHITEKCI stanęli przed zadaniem wpisania budynku między drzewa, tak aby jak najmniej z istniejącego pięknego, starego drzewostanu musiało zostać wycięte. Wspólnie z inwestorem znaleźli na działce polane, którą wybrali jako miejsce powstania domu. Wpisało się to także w później odkrytą wizją na tą działkę ze strony Lasów Państwowych. Z jednej strony trudności budowania w lesie a z drugiej chęć zachowania jak największej ilości drzew przyczyniły się do tego, że dom niemalże wyrasta z lasu.
Zastosowanie na pozór obcego dla naturalnego krajobrazu materiału jakim jest blacha było strzałem w dziesiątkę. Trudno sobie wyobrazić inny materiał aby dom lepiej komponował się z otaczającą go przyrodą. Przejeżdżając przylegającą do działki drogą ma się wrażenie jakby dom stał tam od zawsze, jakby był wrośnięty w zieleń. Czarna blacha trapezowa została użyta jako zewnętrzna powłoka elewacji. Drewniane elementy zagłębione w bryle domu zostały wykonane z desek cedru kanadyjskiego. Jego nieregularna struktura ma podkreślać leśny niejednorodny charakter otoczenia. Elewacja i bryła budynku tymi sposobami sprawia wrażenie jakby przynależała do tego miejsca od dawna, mimo swojej śmiałej formy.
Front domu zaprasza użytkowników drewnianym zagłębieniem wyróżniającym się z reszty bryły jednoznacznie wskazując wejście. Obszerne zadaszenie w tym miejscu mieści także wjazd do garażu z ukrytą pod cedrowym drewnem bramą garażową. Podobne drewniane zagłębienie znajduje się z drugiej strony budynku i tworzy taras rekreacyjny.
Wnętrz budynku utrzymane zostało w ascetycznej bieli z betonowymi posadzkami. Ze środka dzięki możliwie największym przeszkleniom rozciągają się widoki na zieleń. Szczególnie ciekawy efekt dają narożne okna z szybami łączonymi w narożniku bez słupka powodują, że las staje się jakby na wyciągnięcie ręki dostępny ze środka. Ciekawy efekt został stworzony w pokojach dzieci gdzie całą długą ścianę połączonych pokoi stanowi okno z którego można podziwiać majestatyczne porośnięte bluszczem sosny. Wnętrza nie odciągają uwagi od obrazów zieleni, harmonizują z nimi, nie konkurując.
Dom Podmiejski
Pracownia: Z3Z ARCHITEKCI | Mateusz Zajkowski
Zespół projektowy: Mateusz Zajkowski, Agnieszka Grądkiewicz, Agata Rakowska
Lokalizacja: woj. mazowieckie
Powierzchnia: 400 m2
Zdjęcia: Marcin Mularczyk
Zadanie projektantów było stworzenie wygodnego domu na silnie zurbanizowanych i nieuporządkowanych przestrzennie przedmieściach Warszawy. Działkę otaczają domy w różnych stylach architektury a także o różnym charakterze zabudowy. Domy wolnostojące, bliźniaki, zabudowa szeregowa a także nie duże budynki wielorodzinne o przeróżnych kształtach. Podstawowym założeniem było stworzenie w otaczającym chaosie prostej, zrozumiałej dla otoczenia formy a jednocześnie na tyle odważnej aby zaspokoić potrzeby estetyczne inwestora. Powstały dwie proste prostopadłościenne bryły położone jedna na drugiej konsekwentnie odcinające się od siebie. Górna cała z drewna, także od spodu, na suficie w środku i na zewnętrz. Dolna biała, wycięta w kilku miejscach. Wszędzie gdzie przecinamy białą skórę budynku i zagłębiany w bryle pojawia się szary środek. Na tarasie, przy wejściu, w glifach okien. Na podobnej zasadzie do przekrojenie jabłka. Po przecięciu jasno odcina się skóra od jego wnętrza.
Zaczynając projektowanie usytuowano na pustej działce białą bryłę parteru. Postawiona została możliwie najbliżej północno – wschodniego boku terenu tak aby pozostawić jej najlepiej nasłonecznioną południowo – zachodnią część na rekreacyjny ogród. W białej bryle najbliższej działce zlokalizowana funkcje dzienne budynku.
Drugim krokiem było dołożenie „drewnianej” bryły piętra w której znajdują się sypialnie oraz pokoje dzieci. Jej kształt jest wydłużony tak aby ekspozycja do słońca była możliwie największa dla wszystkich pomieszczeń. Bryła piętra usytuowana została przy północno – wschodnim boku białej po to aby móc w kolejnym kroku projektowania wydzielić taras parteru oraz zadaszone wejście razem z miejscem postojowym przed budynkiem.
W trzecim kroku taras wycięto w białej bryle w sposób, który zapewnia dostęp do słońca z potrzebnych stron czyli od południa i zachodu a jednocześnie zapewnia intymność dzięki zagłębieniu w bryle. Przy tak intensywnie zabudowanym terenie dookoła skuteczne osłonięcie widokowe jest bardzo pożądane. Drugim wycięciem w bryle jest strefa przed wejściem do budynku. Zadasza ją bryła piętra tworząc wygodną przestrzeń przed drzwiami oraz zadaszone i osłonięte miejsce do zaparowania samochodu przed domem.
Czwartym krokiem było wycięcie w ziemi podcinające teren pod południowo – wschodnim narożnikiem białej bryły. Pozwoliło to stworzyć okna w piwnicy, od podłogi do sufitu tak aby zlokalizowana w piwnicy siłownia była pełnowartościowym mocno doświetlonym pomieszczeniem a także aby zapewnić połączenie piwnicy z ogrodem. Bryła w tym miejscu spoczywa na słupach oddalonych od narożnika tak aby stworzyć wrażenie że róg budynku wisi w powietrzu. Szyby w narożu piwnicy połączone są ze sobą jedynie klejem uszczelniającym.
Całość założenia prostopadłościennych brył i wszechobecnych kątów prostych dopełniają i przełamują krzywoliniowe schody przeplecione niczym wstęga od piwnicy po piętro. Jedną z podstawowych wytycznych inwestorów była chęć posiadania wyjątkowych schodów, chcieli aby były one wizytówką domu. W samym środku domu powstałą forma, która kształtem odcina się od wszystkiego wokół i nie da się jej nie zauważyć a jednocześnie harmonizuje z całością założenia. W budynku zastosowano jeden rodzaj drewna na wszystkich elementach, również na schody tak aby zapewnić największą spójność. Także barierki w całym domu na zewnątrz jak i wewnątrz są szklane, bez pochwytów. Podczas projektowania szczególną uwagę przykładano do czystości formy i materiału.
