Wrocławskie laboratoria KGHM CUPRUM zaprojektowano w zabytkowych budynkach z 1902 roku. Główną ideą architektów z pracowni arch_it było wydobycie z historycznych zabudowań potencjału architektonicznego. Projektanci chcieli dać budynkom drugie życie – nową funkcję i nową energię. Projekt oraz realizacja rozbudowy i modernizacji budynków dawnej stajni i wozowni na potrzeby laboratoriów KGHM Cuprum CBR Centrum Badawczo-Rozwojowe otrzymały wyróżnienie i nominację do nagrody specjalnej w kategorii modernizacja budynku historycznego w konkursie „Piękny Wrocław 2016”.
Centrum Badawczo-Rozwojowe CUPRUM we Wrocławiu
Autorzy projektu: arch_it | Piotr Zybura
Zespół projektowy: Agnieszka Gałwiaczek, Piotr Zybura (główny projektant)
Współpraca: Aleksandra Górecka, Karol Mądrecki, Kamila Modzelewska, Sylwian Moska, Iga Peruga, Paweł Szyport
Klient: KGHM Sp. z o.o. Centrum Badawczo Rozwojowe
Zdjęcia: Maciej Lulko
Projekt: 2014-2015 / Realizacja: 2015
Laboratoria CUPRUM CBR
Przebudowa budynków stajni i wozowni dawnego kompleksu szpitalnego na potrzeby Centrum Badawczo Rozwojowego KGHM CUPRUM
Budynki dawnej stajni i wozowni stanowią część kompleksu dawnego zakładu dla ubogich i nieuleczalnie chorych (Armen- undSiechenhaus) a następnie szpitala gruźliczego, który został wzniesiony w latach 1900-1902 wg projektu architektów Karla Klimma, Maxa Berga, Richarda Plüddemanna, Georga Müllera oraz Friedricha Friese. Budynki – wraz z całym zespołem – wpisane są do rejestru zabytków i objęte ochroną konserwatorską. Znaczącą część historycznego zespołu przebudowano w ostatnich latach dla potrzeb Centrum EIT+.
Wokół budynków zaprojektowano przestrzeń pół-publiczną w formie otwartego skweru z prostymi elementami małej architektury (ławki, oświetlenie ogólne, iluminacja elewacji, kosze na śmieci, stojaki na rowery). Głównym dążeniem projektantów było zachowanie optycznego przedpola dla budynków inwestycyjnych oraz stworzenie świeżej, elastycznej i uporządkowanej przestrzeni pomiędzy budynkami.
Ideą projektu było przywrócenie budynków inwestycyjnych do użytkowania i wydobycie ich klasy oraz potencjału architektonicznego. Projektanci chcieli dać budynkom drugie życie – nową funkcję i nową energię.
Przedmiotowe budynki zostały zbudowane na początku XX wieku i reprezentują najlepsze cechy ówczesnej architektury, której głównym budulcem jest cegła. Z szacunku dla budynków starano się zachować jak najwięcej historycznej substancji i kubatury. Do historycznej bryły jednego z budynków dodano ze względów funkcjonalnych prostą bryłę klatki schodowej, natomiast oba budynki wzbogacono o minimalistyczne lukarny dachowe.
Obiekty zostały przebudowane z zachowaniem i odtworzeniem istotnych architektonicznych detali – w tym przede wszystkim charakterystycznych detali z cegły ceramicznej szkliwionej i nieszkliwionej. Przeprowadzono także gruntowną renowację i uzupełnienia wątków elewacji ceglanej z wykorzystaniem oryginalnej cegły oraz dedykowanych jednostkowych kształtek wykonanych wg pierwotnego wzoru. Dokonano także renowacji i wymiany stolarki drewnianej. W miejscach dawnych wrót i bram wprowadzono wielkoformatowe przeszklenia w systemie stolarki stalowej wąskoprofilowej. Wszystkie nowe elementy przestrzenne wprowadzono jako komplementarny system ciemnoszarych brył wykończonych blachą tytanowo-cynkową, które – poprzez zamierzony kontrast z substancją zabytkową – podkreślają jej ponadczasowość.
Budynki dostosowano do funkcji nowoczesnych laboratoriów badawczych Centrum Badawczo-Rozwojowego KGHM CUPRUM CBR, co wymagało znaczącej przebudowy uwzględniającej specyficzne wymagania poszczególnych działów badawczych. Projektowana przebudowa zakładała modyfikację wewnętrznej struktury funkcjonalno-przestrzennej poprzez wyburzenie jak najmniejszej części istniejących ścian wewnętrznych i wprowadzenie przede wszystkim dodatkowych podziałów w lekkiej technologii murowanej. Wtórny podział pomieszczeń dopasowano do wymagającej struktury programowo-przestrzennej laboratoriów wynikającej z wymagań procesów badawczych i technologicznych oraz certyfikacji.
