Konkurs na opracowanie koncepcji architektoniczno-budowlanej Europejskiego Centrum Edukacji Geologicznej w Chęcinach, woj. świętokrzyskie.
II Nagroda
Projekt konkursowy: WXCA sp. z o.o. Szczepan Wroński
Data: Marzec 2012
Lokalizacja: Chęciny, woj. świętokrzyskie
Zespół autorski:
Zbigniew Wroński, Szczepan Wroński, Michał Czerwiński, Katarzyna Błaszkiewicz, Maciej Rudnicki, Agnieszka Nowicka, Katarzyna Kwiatkowska, Jacek Hawrylak, Marta Sękulska.
Uniwersytet Warszawski rozwija swoją działalność dydaktyczną, a co za tym idzie – ulega ciągłemu przeobrażeniu i rozbudowie. Kolejnym naukowym obiektem na mapie uczelni będzie Europejskie Centrum Edukacji Geologicznej, zlokalizowane w malowniczej okolicy nieczynnego już kamieniołomu w Chęcinach, w województwie świętokrzyskim.
Kompleks ECEG będzie się składał z pięciu budynków: reprezentacyjnego budynku głównego, budynku dydaktycznego – laboratorium oraz trzech modułowych budynków hotelowych: dwóch dla studentów oraz jednego dla gości ośrodka i kadry – o podwyższonym standardzie. Centrum zostało zaprojektowane w taki sposób, aby przyjąć jednocześnie ok. 240 gości.
Prostopadłościenne, zwarte, oszczędne w formie bryły budynków zaprojektowane zostały na kształt kamiennych bloków wyrastających ze skalistego wzgórza. Zaproponowany układ obiektów dopełnia formy istniejących skarp w taki sposób, że tworzy rytmiczną ścianę zabudowy, czytelną od strony południowego zachodu – domykając tym silniej wyartykułowaną przestrzeń wnętrza kamieniołomu. Powstały , przekształcony przez człowieka krajobraz skłania do refleksji nad znaczeniem surowców naturalnych, eksploatacji i gospodarowania nimi. Zestawienie surowej skalistej skarpy z regularnymi, geometrycznymi formami monolitycznych, kamiennych obiektów oraz spektakularnego wycięcia formy patio przy głównym budynku stanowi bezpośrednie odniesienie do historii miejsca wydobycia chęcińskich minerałów (podziemnych skarbów).
Projektowane budynki są zbiorem prostopadłościennych, monolitycznych brył, które są „wydrążone” szklanym łącznikiem biegnącym przez wszystkie obiekty kompleksu.
Forma budynków hotelowych stanowi kompromis pomiędzy budynkami atrialnymi i budynkami korytarzowymi. Podłużne atrium stanowi w każdym hotelu strefę wejściową, przestrzeń komunikacji i przestrzeń wspólną do nieformalnych spotkań po zajęciach. Tworzy również naprzemienne otwarcia budynków na ścianę kamieniołomu oraz krajobraz okolicznych wzgórz.
