Konkurs na opracowanie koncepcji architektonicznej budynku/zespołu budynków kanałów informacyjnych TVP przy ul. J.P. Woronicza w Warszawie.
Projekt konkursowy
Biuro: toprojekt
Lokalizacja: ul. J.P. Woronicza, Warszawa
Rozstrzygnięcie konkursu: Wrzesień 2015
Opis koncepcji
Zespół zaprojektowany został w układzie liniowym zgodnie z przebiegiem obowiązującej linii zabudowy wzdłuż ulicy Jana Pawła Woronicza. Ciąg poziomej komunikacji wewnętrznej przebiega od głównego budynku TVP („B”) bezkolizyjnie poprzez „platformę gorącą” do wieży telewizyjnej na wschodzie. Pomiędzy budynkiem a jezdnią utworzony został plac jako ogólnodostępna przestrzeń publiczna. Studio panoramiczne zlokalizowano na ostatniej kondygnacji wieży, w miejscu zakładanej przez plan miejscowy dominanty. Zachowano istniejący wjazd od strony ul. Woronicza z możliwością przesunięcia go w przyszłości w kierunku zachodnim zgodnie z wytycznymi planu.
Wjazd do parkingu podziemnego oraz na istniejący parking przed budynkiem „D” zaprojektowano w południowo – wschodniej części opracowania. Dostawa materiałów i dekoracji do studiów odbywać się ma od strony południowej. Garaż dla wozów transmisyjnych zlokalizowano w poziomie terenu od strony zachodniej. Z tej strony odbywać mają się również dostawy do archiwów i części do biurowej budynku.
Budynek główny
Budynek główny składa się z dwóch prostopadłościennych brył nieznacznie przesuniętych względem siebie. Południowa, pokryta czarną okładziną bryła, w dolnej partii jest całkowicie pozbawiona przeszkleń.
Zasadniczo to „strefa produkcyjna” mieszcząca studia A1 i A2, pomieszczenia wsparcia studyjnego i technologii studyjnej, pomieszczenia obsługi zdjęciowej i wozów transmisyjnych. Nad nią znajduje się „strefa gorąca” (newsroom z ingestem, pomieszczenia montażowe, archiwum newsowe, serwerownie, węzły teleinformatyczne itp. Biura wielkoprzestrzenne doświetlane są za pomocą świetlików dachowych. Dach zielony zapobiega nadmiernemu przegrzewaniu się pokrycia, stanowi również część rekreacyjną dla pracowników TAI.
Blok północny o wysokości 30m jest całkowicie przeszklony, przez co pozostaje w ścisłej relacji z placem wejściowym z jednej i dachem zielonym z drugiej strony.
Plac wejściowy
Plac wejściowy stanowi ważną część założenia. Jest to przestrzeń o wyraźnie zdefiniowanym charakterze. Prawie na całej powierzchni plac pokryty jest drzewami, tworzącymi nad nim rodzaj baldachimu. Ażurowa dolna partia ułatwia kontakt z holem wejściowym i lokalem gastronomicznym. Może się tu mieścić ogródek letni, tematyczne wystawy plenerowe itp.
Jako pewnego rodzaju eksperyment należy potraktować całkowite przeszklenie studia A1 od strony placu. Dla telewizji informacyjnej daje to szansę na interakcję z odbiorcą. Można sobie wyobrazić tłum kibiców na placu w tle podczas przeprowadzania wywiadu ze sportowcami po zwycięskich zawodach. Jeśli program będzie tego wymagał, bez trudu studio można zaciemnić i w pełni wyizolować. Na podobnej zasadzie zapewniony jest również wgląd do studia A2 z antresoli ogólnodostępnego lokalu gastronomicznego przy holu.
Korony drzew znajdują się w połowie wysokości budynku i niemal stykają z przeszklona ścianą. Od strony torowiska tramwajowego zieleń powinna być niższa, barierowa.
Kontakt pomiędzy biurami na wyższych kondygnacjach, a placem jest filtrowany przez korony drzew. Całość buduje atrakcyjną przestrzeń publiczną utrzymaną w duchu „telewizja bez tajemnic” nie powodując przy tym obciążeń dla normalnego funkcjonowania TAI.
Wieża
Wieża podniesiona została do maksymalnej wysokości dopuszczonej w planie. Na dachu znajduje się platforma technologiczna, a pod nią studio panoramiczne. Jeszcze niżej mieszczą się pomieszczenia wsparcia studyjnego, dalej kawiarnia widokowa i dodatkowe powierzchnie biurowe. Ta ostatnia część może być wykorzystywana przez TAI lub podnajmowana np. przez freelancerów związanych z telewizją. Najniższa kondygnacja łączy się za pomocą łącznika z newsroom’em. Kawiarnia i biura mogą być dostępne komunikacją pionową bezpośrednio z placu, poza główną kontrolą dostępu.
Od poziomu wsparcia planu w dół wieża ma konstrukcję trzonolinową. Dzięki temu dolna partia uniesiona jest nad placem uwalniając go dla samochodów i pieszych.
Elewacja wieży jest szklana, srebrzysta i refleksyjna, dlatego podziały na piętra ujawniają się dopiero po zmroku.
Praca w telewizji informacyjnej z reguły prowadzona jest pod presją czasu. Sprawny wyjazd i powrót ekip zdjęciowych, przekazanie materiałów do newsroom’u, obróbka i przekazanie na plan trzech studiów tworzy ciąg technologiczny, który przebiegać musi szybko i bezkolizyjnie. Z drugiej strony, zaproszeni goście niezależnie od sposobu w jaki dotarli do TAI muszą szybko zostać przygotowani i wprowadzeni na plan. Ograniczenie punktów zasilania obiektu ułatwia kontrolę dostępu. Tym zasadom podporządkowane zostały podstawowe decyzje funkcjonalne.
Dodatkowo każda ze stref „gorąca, telewizji regionalnych i biurowa” ma wydzielone przestrzenie wypoczynku z zielenią. Są to miejsca przeznaczone do zapewnienia chwilowego relaksu, kontaktu między pracownikami i bezpośredniej wymiany informacji. Razem z dachem zielonym otwartym w kierunku głównego budynku TVP mogą to być również naturalne scenografie do aranżowania kameralnych wywiadów.
Przeszklona ściana wychodząca na południe na dach zielony jest dwuwarstwowa, grawitacyjnie wentylowana i schładzana w okresie letnim. Pomiędzy skin’em a przeszkleniem zasadniczym zastosowano ażurowe pomosty pełniące funkcje łamaczy światła, a jednocześnie stelażu dla pnączy.
Dalszy rozwój pierzei ulicy Woronicza powinien uwzględniać przedłużenie placu, zachowanie linii zabudowy i o ile to możliwe jej wysokości. Wjazd na parking podziemny zaprojektowano tak, aby uwzględniał przyszłą rozbudowę w kierunku wschodnim.