downtown ANDERSIA to projekt dyplomowy Mikołaja Zajdy wykonany pod kierunkiem Ewy Pruszewicz-Sipińskiej na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej. Praca dyplomowa polegała na zaprojektowaniu kompleksu wieżowców na placu Andersa, między hotelami Andersia a Novotel w Poznaniu. W budynkach zaplanowano funkcję mieszkalną, hotelową, komercyjną, biurową i rekreacyjną. Mikołaj Zajda w trakcie studiów zdobywał doświadczenie podczas pracy w międzynarodowych biurach projektowych w Polsce, Hiszpanii, Holandii i Stanach Zjednoczonych, m.in. w MVRDV czy pracowni Helmuta Jahna.
downtown ANDERSIA
Autor: Mikołaj Zajda
Promotor: prof. dr hab. inż. arch. Ewa Pruszewicz-Sipińska
Uczelnia: Politechnika Poznańska
downtown ANDERSIA
Tematem projektu jest poznanie właściwych rozwiązań rozwoju architektonicznego i urbanistycznego w samym sercu Poznania. Moją ambicją było zaprojektowanie budynku wielofunkcyjnego, jednego kompleksu w postaci hybrydy. Wybrałem tę działkę ponieważ otoczona jest podobnym kontekstem. W moim projekcie skoncentrowałem się na zaprojektowaniu bryły łączącej architekturę mieszkaniową, biurową, hotelową, rekreacyjną i komercyjną, wraz z przestrzeniami prywatnymi, półprywatnymi i publicznymi. Projekt opiera się na wielu analizach, wymaganiach planu miasta, potrzebie gospodarczej Poznania i decyzji o warunkach zabudowy.
Proces projektowy ma za zadanie znalezienie odpowiedniego rozwiązania funkcjonalnego, rynkowego, zachowując odpowiedni wpływ na przestrzeń publiczną oraz panoramę Poznania. Rosnące wieże Andersia Retail autorstwa Pracowni Ewy i Stanisława Sipińskich wyznaczają określony sposób, do którego należy się odnieść. Z drugiej strony znajduje się hotel Novotel, który jest dyskusyjnym symbolem poznańskiego modernizmu.
Jednakże, panorama miasta nie jest mocno zagęszczona. Składa się z kilku budynków, wyższych niż otoczenie, oddzielonych od siebie bez konkretnego planu. Stwarza to chaotyczne widoki, lecz momentami może wyglądać spójnie. Najwyższe konstrukcje mają nieco ponad 100 metrów.
Bryła, która może urosnąć do 116 metrów stanie się najwyższym budynkiem w Poznaniu, a jednocześnie jego ikoną. Doprowadzi to do relacji między nią a innymi wieżami w Poznaniu, takimi jak Collegium Altum Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu lub niedawno ukończonego Bałtyku.
Zaprojektowanie wysokiego budynku stanowi poważne wyzwanie, z potencjalnie wieloma decyzjami angażującymi wielu ekspertów z różnych dziedzin. Zaczyna się często od wspaniałej wizji, ale musi szybko zostać przekształcone w konkretne odpowiedzi i podchwytliwe pytania, takie jak wysokość, ilość pięter, różnice między wysokościami kondygnacji i jak mądrze je przedstawić, system konstrukcji, odporność na obciążenie wiatrem, ilość wind i ich lokalizacja lub rodzaj wykończenia fasady – kamień, szkło, stal itp. Żaden z najbardziej utalentowanych architektów nie mógłby zrobić tego samodzielnie. Podczas gdy on lub ona bierze odpowiedzialność za koordynację projektu, inżynierowie konstrukcyjni i mechaniczni, konsultanci bezpieczeństwa przeciwpożarowego, specjaliści od bezpieczeństwa i kodeksów budowlanych, doradcy w zakresie ścian osłonowych i fasad, i inni – będą musieli wykazać się specjalistyczną wiedzą.
Uzyskana forma opiera się na próbach różnych wariacji kształtu na działce za pomocą koncepcyjnych makiet. W wyniku wpływu otaczającej architektury i analizy nasłonecznienia, a także wrażliwości miejskiej, możliwe było stworzenie masy, która pasuje do kontekstu i wypełnia wszystkie wymagania funkcjonalne i miejskie. Proponowany obiekt podzielony jest na 4 różne budynki, z których kilka jest częściowo połączonych. Bazą dla wszystkich jest podium oraz lobby wraz z częścią komercyjną na parterze. To stwarza również możliwość przejścia na osi północ-południe. Wzdłuż niej znajdują się powierzchnie na wynajem komercyjny wraz z conciergem, recepcją, czy częścią zarządzania budynku.
Parking znajduje się na dwóch podziemnych poziomach. Jest on podzielony na dwie części – mieszkalną i komercyjną. Pierwsza jest przeznaczona dla mieszkańców, druga – dla gości hotelowych i pracowników biurowych, a także dla pracowników handlu detalicznego. Rampa została zaprojektowana ze spadkiem 12% oraz dostosowana dla rowerów (wraz z sekcją parkingową specjalnie dla jednośladów). Zaprojektowano także miejsca dla osób niepełnosprawnych, samochodów elektrycznych oraz aut na minuty. Podstawą konstrukcji jest 1,5 metrowa płyta fundamentowa wraz z 80-centymetrowymi ścianami szczelinowymi o głębokości min. 8 metrów. Szkieletem budynku jest siatka słupów konstrukcyjnych o wymiarach 8,4 na 6 metrów.W parkingu znajdują się jety powietrzne kontrolujące bezpieczeństwo oddymiania.
Pierwsze piętro składa się z pierwszego poziomu biurowego i kompleksu odnowy biologicznej. Zaprojektowano przykładową aranżację dla agencji reklamowej. Z drugiej strony możemy znaleźć całą sekcję sportową. Do dyspozycji Gości jest basen z sauną i łaźniami parowymi, a także jacuzzi. Zaplanowano także kręgielnię i kryte korty do squasha. Po drugiej stronie znajduje się sala do ćwiczeń wysiłkowych z salą fitness i boiskiem do koszykówki. Wszystkie te udogodnienia są połączone z szatniami dla użytkowników.
Na drugim piętrze przedstawiono przykład aranżacji dla innego najemcy – firmy prawniczej. Resztę kompleksu stanowi przestrzeń półprywatna dla mieszkańców i gości hotelowych. Do dyspozycji użytkowników zaprojektowano prywatną salę kinową, dwie sale klubowe wraz kuchnią catheringową na spotkania biznesowe. Zaplanowano także salon i pokazową kuchnię z pokojem gier i rozrywki dla mieszkańców, a także bibliotekę hotelową oraz sale konferencyjne. Wszystkie te przestrzenie otwierają się na przestrzeń zewnętrzną z ogrodami, grillem elektrycznym, placem zabaw dla dzieci, miękką nawierzchnią do ćwiczeń (kalistenika / streetworkout) oraz ścieżką spacerowo-joggingową na otwartym tarasie.
W części mieszkalnej nie wykorzystano typowego rozwiązania powtórzenia jednej kondygnacji. Z uwagi na rosnący prestiż mieszkania w zależności od jego wysokości oraz analizy nasłonecznienia, wyróżnić można 4 powtarzalne części.
Zaplanowano kilka typów mieszkań różniących się standardem i powierzchnią. Na wyższych kondygnacjach, zgodnie z ogólnie przyjętymi trendami, zaprojektowano te najdroższe i najbardziej prestiżowe, zapewniające jego mieszkańcem niezwykły widok. Na ostatnich kondygnacjach zaplanowano penthouse’y z 4 sypialniami. Łącznie w budynku mieści się 225 mieszkań.
Warto zauważyć, że najwyższa wieża mimo 116 metrów wysokości, jest szeroka tylko na 16 metrów. Ta proporcja nadaje jej smukły i nowoczesny kształt, który świetnie wpisuje się w pierzeje elewacji wzdłuż ulicy Kościuszki. Jest to coraz częściej stosowany zabieg na świecie, a zwłaszcza w Nowym Jorku przez światowej sławy architektów (432 Park Avenue, 100 East 53rdStreet). Przedstawiony pomysł zakłada dodatkowo wysunięcie bryły o 12 metrów nad ziemię, co jest możliwe dzięki wykorzystaniu wieszaków wantowych znanych z konstrukcji mostowych, podwieszanych przez 10 kondygnacji. Jest to zabieg zrealizowany m.in. w budynku Cosmopolitan w Warszawie autorstwa Helmuta Jahna.
Hotel zaprojektowany został w standardzie 4 gwiazdek, ponieważ rynek miasta Poznania nie pozwala na wyższy. Oznacza to, że większość pokoi powinno mieć średnio 16-22 metrów kwadratowych z łóżkiem king size, biurkiem, krzesłem, miejscem na bagaż i prywatną łazienką. Stwarza to typ H1, który jest najpowszechniejszy w wieży. Następnie ten model pokoju został przeprojektowany na H2, który składa się z 2 mniejszych łóżek oraz jest powiększony do 25 m2. Jego ilość jest dwukrotnie mniejsza niż H1, ale dwa razy większa niż typ H3, którym jest suite z podwójnym łóżkiem king size oraz salonem. Budynek hotelowy na przestrzeni 19 kondygnacji pochyla się o 6 metrów do przodu.
Całość tworzy wielki, architektoniczno-urbanistyczny kompleks, który sprawia wrażenie nowoczesnego centrum miasta, tworzącego wschodzący kawałek nowego śródmieścia Poznania. Ich wspólną częścią jest elewacja ukształtowana z tego samego przekroju szprosów na ścianie kurtynowej, lecz różniącej się wykończeniem, umiejscowieniem bądź odległościami między nimi. Ostatecznie, budynki tego typu powstają bardzo rzadko. Jest to spowodowane ciężkimi wymagania rynkowymi, a jednocześnie koordynacją tak wielu funkcji w jednym kompleksie, z czym nie każda pracownia sobie radzi. Jednakże przykłady, które powstały, okazały się niezmiernym sukcesem i potwierdzają przyszłościową wizję, jaka towarzyszy najlepszym architektom. W końcu to my, architekci, jesteśmy odpowiedzialni za kształtowanie przyszłych budynków, miast, urbanistyki, co ostatecznie przełoży się na życie nie tylko mas, ale każdej pojedynczej osoby przemieszczającej się przez te przestrzenie.
Opis autorski: Mikołaj Zajda
