Pracownia Architektoniczna WXCA wygrała konkurs na opracowanie koncepcji architektoniczno-tematycznej zamierzenia inwestycyjnego pod nazwą „Pawilon Polski na Wystawie Światowej EXPO 2020 w Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich”. WXCA to wielokrotnie nagradzana pracownia. Architekci z warszawskiego biura są autorami m.in. zwycięskich koncepcji Bałtyckiego Parku Sztuki w Estonii czy Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Gratulujemy!
Pawilon Polski na Wystawę Światową Expo 2020 w Dubaju
I Nagroda w konkursie: WXCA | Pracownia Architektoniczna
Lokalizacja: Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie
Rozstrzygnięcie konkursu: Październik 2018r.
Pawilon Polski na Wystawę światową Expo 2020 w Dubaju
Polska jako kluczowe siedlisko ptaków migrujących.
Bogactwo naturalnej przyrody, różnorodność krajobrazu i strategiczne położenie w centrum Europy sprawiają, że Polska jest najważniejszym siedliskiem europejskich ptaków wędrownych. Zaproszenie odwiedzających do towarzyszenia tej wędrówce i przyjrzenia się obfitości Polskiej awifauny stanowi okazję do rozwinięcia intrygującej, wielowątkowej opowieści o pięknie Polskiej natury, wymianie międzynarodowej, mobilności, eksporcie idei i myśli technologicznej prezentując Polskę jako silny ośrodek współpracy oferujący światu zrównoważone, przyjazne środowisku technologie poprzez rozwój nauki.
Wędrówki ptaków są wspólnym wątkiem w kulturze i folklorze wielu narodów. Bociany są dla Europejczyków symbolem szczęścia i harmonii, wyznawcy Islamu wierzą, że podczas swej wędrówki odbywają one doroczną pielgrzymkę do Mekki, dla Słowian są wzorem rodzicielstwa i wartości rodzinnych. 25% światowej populacji bocianów białych gniazduje w Polsce odbywając co roku niezwykłą międzynarodową, międzykontynentalną podróż, inspirując legendy, łącząc umysły, tworząc przyszłość (Connecting Minds, Creating Future).
Architektura Polskiego Pawilonu na światową wystawę Expo w Dubaju tworzy otwartą, rozrastającą się ku górze, modułową konstrukcję, która zaprasza odwiedzających do odpoczynku w cieniu rozłożystego zadaszenia, skosztowania polskiego chleba w otwartej, witającej gości piekarni, czy wreszcie kontemplacji zintegrowanej z budynkiem wystawy – unoszącej się ponad głowami gości instalacji/rzeźby kinetycznej wyobrażającej stado ptaków w locie.
Budynek poprzez swą rzeźbiarską, rozrastającą się formę tworzy przestrzeń dla wystawy, pozwala jej „wyjść z budynku”, zaistnieć w przestrzeni publicznej Expo, zaprosić przechodniów do współuczestniczenia w doświadczeniu lotu wśród ptaków poprzez malowniczy naturalno-kulturowo-naukowy krajobraz Polski.
Dynamiczna bryła pawilonu wraz z oplatającą go wystawą – chmurą wędrujących ptaków stwarza przestrzeń do refleksji nad współistnieniem człowieka z naturą, wyraża ducha naszych czasów, dynamikę rozwoju współczesnego świata i towarzyszącej mu – wschodzącej polskiej gospodarki w kontekście globalnej wymiany kulturowej i handlowej, migracji społecznych, przepływu dóbr i idei.
Schemat ponownego wykorzystania
