Teren między ulicami Matyi, Przemysłową, ks. Jakuba Wujka i Wierzbięcicami zmienia funkcje. W miejsce dawnego obszaru dworca autobusowego i zajezdni powstaje Nowy Rynek – kompleks pięciu budynków o funkcji biurowej i mieszkaniowej z usługami zlokalizowany na obszarze niemal 4 ha. Nową wartością dla Poznania jest też zielony, otwarty dziedziniec, pomyślany jako ważny trakt komunikacyjny w centrum miasta.
To pierwsza tak poważna inwestycja w stolicy Wielkopolski, w której swoje doświadczenia połączyło kilka doświadczonych pracowni architektonicznych: Maćków Pracownia Projektowa, JEMS Architekci, Ultra Architects i Medusa Group. Bytomskie studio odpowiada za projekt tzw. Budynku D. Zadaniem architektów z Medusy było powiązanie kompleksu z dzielnicą mieszkaniową Wilda, tak aby bryła biurowca nie zdominowała sąsiedniej zabudowy.
Nowy Rynek, Budynek D
Lokalizacja: Poznań, Nowy Rynek, ul. Wierzbięcice/ks. Jakuba Wujka
Pracownia: Medusa Group
Architekci: Przemo Łukasik, Łukasz Zagała
Współpraca autorska: Maria Jaksik, Dawid Beil, Aleksandra Nowak, Joanna Jakimiuk, Magdalena Cichosz, Mateusz Florczak, Maciej Orlicz, Michał Laskowski, Mateusz Małecki, Krzysztof Weber, Michał Gawron, Tymoteusz Sapa, Aleksandra Mazur, Michał Sokołowski
Konstrukcja: Bud-Ekspert
Instalacja: Termo Studio, Janura
Projekt fasady: Studio Profil, Esox
Inwestor: Skanska
Powierzchnia: 33 435 m²
Projekt: 2018 / Realizacja: w budowie
Certyfikacja: ubiega się o certyfikaty LEED, WELL
Zdjęcia: Juliusz Sokołowski
Nowy Rynek: Medusa dopisuje swój rozdział
Zaprojektowanie wypiętrzających się struktur i tarasowych podcieni miało na celu rozbicie masywnej bryły i nadanie jej nieco wizualnej lekkości oraz subtelności. W przyziemiu przeszklone witryny odrywają gmach od ziemi. Odciążeniu budynku posłużyło także zróżnicowanie charakteru i kolorystyki elewacji pokrytych pionowym układem kątowników, które pełnią funkcję zacieniaczy. Ten olbrzymi radiator odprowadza ciepło na zewnątrz budynku, a dwupowłokowa fasada oryginalnie mieni się odcieniami zieleni przechodząc ku górze w barwę rdzawego różu.
Światłocienie pionowych elementów mnożą się i zmieniają wraz z porą dnia, dodając elewacji głębi. Rozsunięcie brył utworzyło podcienia, nadwieszenia odsłoniły podbrzusze budynku.
Ważny dla percepcji budynku element stanowi wyoblony dziedziniec. Szeroki, stanowi integralną część kompleksu, nadając mu rangę strefy stanowiącej rozwinięcie i wzbogacenie budynku. Ogólnodostępny pasaż tworzy łącznik osiedla Wilda z dworcem.
Zlokalizowane centralnie patio – podobnie jak wszystkie budynki kompleksu – pozbawione będzie jakichkolwiek barier architektonicznych. Jest zaczynem nowego miejskiego rynku, otwierając się na spotkania, rekreację i rozrywkę charakterystyczne dla śródmiejskiego charakteru miejsca.
Powstaje też symboliczny most z przeszłością, który przyjmie formę instalacji w otwartej strefie budynku. 60 tabliczek z nazwami miejscowości, do których odjeżdżały autobusy, to nasz ukłon dla historii miejsca, gdzie przez ponad 60 lat działał dworzec PKS. Nie chcąc wymazać kontekstu, nawiążemy do niego również w abstrakcyjnej grafice, inspirowanej historycznymi fotografiami dworca – opowiadają autorzy projektu, architekci z Medusa Group.
