Konkurs architektoniczno-urbanistyczny na opracowanie koncepcji programowo-przestrzennej przebudowy budynku starej elektrowni na potrzeby Galerii Arsenał oraz zagospodarowania fragmentu bulwaru nad rzeką Białą pomiędzy ulicami: Świętojańską i Elektryczną w Białymstoku
Projekt konkursowy
Projekt konkursowy: MUS Architects
Data: Maj 2012
Lokalizacja: Białystok
Zespół autorski:
Adama Zwierzyński, Anna Porębska
Współpraca:
Barton Puchalski
1. WSTĘP
Misją galerii sztuki jest kształtowanie form i postaw – poprzez temat i kształt wystawienniczej prezentacji. Galeria poprzez wielopłaszczyznową działalność dydaktyczną formułuje system wartości a poprzez pracę naukową i badawczą staje się narzędziem odkrywczym umożliwiającym poznanie i głębokie przeżycie istoty wartości ukrytych w prezentowanych eksponatach, instalacjach czy też działaniach performance.
Przestrzeń wystawowa to neutralne i „elastyczne” funkcjonalne pudło, wewnątrz którego obserwujemy rozmaite zdarzenia artystyczne. W przestrzeni ekspozycyjnej białe „opakowanie” wypełnione rozproszonym jednolitym światłem stanowi tło dla sztuki, bo to sztuka jest treścią i esencją galerii.
Budynek przeznaczony na potrzeby galerii Arsenał jest pięknym zabytkowym obiektem przemysłowym położonym w Centrum Białegostoku, pomiędzy ulicami Świętojańską i Elektryczną .
Poprzez lata funkcjonowania, przebudowy i nieudolne zmiany wizerunku zewnętrznego, budynek zatracił swoją szczerość i prawdziwość, własne surowe i przemysłowe piękno.
Dlatego proponujemy odzyskanie tego oryginalnego charakteru, przywrócenie ducha ceglanego przemysłowego monolitu – Zaniedbanego Piękna elektrowni sprzed lat.
2. ZAŁOŻENIA PROJEKTOWE
– przywrócenie ciemnej cegły na elewacji kompleksu elektrowni.
– uporządkowanie i spójne zagospodarowanie liniowego założenia bulwaru nad rzeką Białą.
– otwarcie poziomu -1 budynku galerii na przyrodę i miasto (bulwar na rzeką)
– Całkowite wyczyszczenie wnętrza obiektu ze zbędnych w nowym obiekcie elementów. Przygotowanie „skorupy” na przyjęcie nowej funkcji;
-wprowadzenie do „wnętrza starej tkanki” (budynku elektrowni) „nowego serca” – Implementacja białego wnętrza galerii zgodnie z koncepcją „nowego w starym” i „box In the box”;
– Wytworzenie połączeń ponad rzeką. Połączyć galerię z miastem;
– Stworzyć wielofunkcyjny plac wejściowy, który będzie mógł być wykorzystywany jako Galeria pod gołym niebem lub stać się placem goszczącym namioty wystaw czasowych, instalacje i wszelakie działania artystyczne.
– Wyznaczyć strefę odseparowanej, bezpiecznej dostawy oraz strefy dojazdu i parkowania.
-stworzyć powiązania galerii z naturą.
3. STRUKTURA I ARTYKULACJA FORMALNA
Kompozycja galerii składa się z prostych pudełek o różnej skali tworzących biały blok włożony do wnętrza „Starego budynku”. Wewnątrz ceglanego monolitu umieszczono nową współczesną funkcję. Skorupa zewnętrzna galerii jest ciemna, surowa i plastyczna w pełni bazuje na estetyce przemysłowej z przełomu XIX i XX wieku. Wnętrze jest nowoczesne, purystyczne, homogeniczne, minimalne i neutralne.
Dolny pas fasady od strony ulicy Branickiego został odkryty i otwarty na miasto. Istniejąca elewacja została tu odcięta formalnie poprzez podcień i wycofane z lica ceglanej ściany, przeszklenie. Czarna, matowa i cienka rama stalowa, opasająca szkło oraz czarne słupy wspierające ceglaną fasadę stanowią minimalistyczny, a jednak mocny i zdecydowany manifest nowej jakości architektonicznej zaimplementowanej w starej zabudowie.
W podobnym charakterze wykonano także przedsionek wejściowy wkomponowany w fasadę szczytową – cienka rama stalowa tworzy tu ‘box’ wystający poza obrys istniejącej ściany.
Aby dopełnić zasadę ceglanego monolitu – również dach dwuspadowy należy wykończyć tą samą cegłą, która wieńczy elewacje elektrowni.
(…)
